Немав девојка, а мојот исповедник ми рече...

 

Немав девојка, а мојот исповедник ми рече:

 

Веќе имав завршено академија кога дојде време да донесам одлуки дали да се оженам. Немав девојка, а мојот исповедник ми рече: Учи прво и Свети Сергиј ќе ти испрати невеста. Ми се допадна една девојка. Дојдов кај отец Тихон и му реков: Гледај, отец, ми се допаѓа оваа девојка. Тој одговара: Вера? Не, не е добра за тебе, нема да ти одговара. Јас го послушав и не се оженив со неа. И тој беше духовен отец, ги познаваше сите девојки. Потоа му ја донесов мојата идна сопруга. Тој вели: Па, таа ќе ти одговара, разговарај со неа. Разговарав со неа и се случи нашата свадба. Заедно сме педесет и две години и имаме три деца. Ние ги одгледавме. Сите добија високо образование, сите доктори.

Се обидов и продолжувам да се обидувам да ја слушам сопругата. Иако понекогаш не ми се допаѓа, никогаш не инсистирам.

Имам седумдесет и шест години. И самиот веќе сум духовен отец на оние што доаѓаат кај мене. И морам да кажам дека многу од нив немаат целосна послушност, а за мене ова е многу голем тест. Многу сум загрижен за ова бидејќи гледам дека нивните животи ќе тргнат наопаку.

Па, имаше една девојка  која порасна со мене. Таа избра момче за себе и го донесе кај мене. Гледав: таа е супериорна од него по раст и нема да биде задоволна со него во животот. Јас и велам: Нема да бидеш среќна со твојот избор. Ако се разочараш, ќе го направиш него и себеси несреќни. Таа почна да плаче. Седи и плаче. Или веќе го сака? А јас ја гледам и гледам дека едноставно не и одговара. И велам на девојката: Погледни уште малку! Таа завршила правен факултет, но тој е обичен човек. Таа има потреба од сопруг кој е во развој.

Дали разбирате дека духовното водство воопшто не е заповед, туку мачеништво? Бидејќи ја гледате судбината на луѓето, знаете до што можат да доведат нивните избори и не можете ништо да поправите. Ова е тешкотијата на духовното водство.

Во Псков-Печерскиот манастир има архимандрит Андријан. Го паметам од Лаврата. Околу него се шеташе една девојка, ниска и привлечна, која му вели (штом слушнав): Сакам да се омажам! Отецот и рекол: Не можеш да се омажиш! Твојот сопруг нема да те цени. А таа многу го сакаше. И таа роди дете. И тогаш видов дека го следи отец Андријан со ова дете. Односно, нешто не ѝ тргнало на семејството, и таа повторно дошла кај свештеникот со своите таги, иако тој ја предупредил и рекол дека животот нема да и помине. Таа не го слушна.

Затоа духовните отци веќе се малку, се разбира. И зошто толку малку затоа што луѓето се повеќе се потпираат на себе. Секој живее како сака и постапува како сака. Затоа Господ не дава духовни отци.

Протоереј Владимир Агриков