Погледнете што треба да му одговориме на некој што ни вели дека нема Бог...

 

   

Погледнете што треба да му одговориме на некој што ни вели дека нема Бог

Еден ваш пријател постојано ви повторува: „НЕМА БОГ!“ А вие се чувствувате како да ве удира со камшик.

А вие сте загрижени за неговата душа и неговиот живот. И добро размислуваш.

Ако нема Живот и Семоќен Бог и ако не е посилен од смртта, тогаш смртта е единствениот суверен.

И секое живо суштество е само клоцач на смртта. Глувче во уста на мачка.

Еднаш, спротивставувајќи му се, ти му кажи: „Бог постои. За тебе не постои“. И нема да згрешите. Затоа што оние што се отсечени од Вечниот и Животворен Господ овде на земјата, се отсечени од вистинскиот живот.

И така ниту овде ниту во идниот живот нема да ја вкусат големината на Бога и Неговото создание. И подобро е да не се родивме, отколку да бидеме отсечени од Бога.

Да сум на твое место, би му го кажал следново:

-Грешиш пријателе! Поправилно би било кога би рекол: „Јас немам Бог“. Затоа што го гледаш тоа, дека има толку многу луѓе околу тебе, кои го имаат Бога и затоа прокламираат дека Бог постои. Па, не кажувајте: „Нема Бог“! Престанете да кажувате: „Нема Бог“!

-Грешиш! Зборувате како болниот, кој вели дека никаде нема здравје!

-Грешиш! Вие сте како слепецот кој вели: „Нема светлина во светот“. Но, има светлина. И тоа е продорно насекаде. Овој бедник ја нема својата светлина. И правилно би зборувал кога би рекол: „Немам очи и не гледам светлина“.

-Грешиш! Зборувате како просјакот, кој вели: „Нема злато на земјата“. Но, има злато! И на земјата! И во земјата! Тој нема злато! Правилно би било тој да каже: „Немам злато“!

-Грешиш! Изгледаш како предавникот кој вели: „Нема добрина на светот“. Додека тој треба да каже: „Немам ни трошка добрина во мене“.

Еве што треба да му кажете:

Пријателе, не си во право! Грешка е што прогласуваш дека не постои Бог! Зашто, кога нешто немаш и не знаеш за тоа, не значи дека никаде го нема и дека никој го нема!

Кој ти даде право да зборуваш за цел свет? Кој ти даде дозвола да прогласиш дека секој има своја болест? Дека секој има своја заблуда?

Викаш дека нема Бог! Ти го објавуваш тоа на целиот свет! Вие се борите со вистината!

Малку се оние кои не сакаат да живеат со Бога. Но Бог постои и за нив! Тој ги чека. До последниот здив на оваа земја!

И само ако не се погрижат да се покаат дури и во нивниот последен момент, само тогаш Бог ќе престане да постои за нив во следниот живот.

И ќе ги избрише од книгата на животот.

Затоа кажи му, те молам, пријателе.

За доброто на вашата душа. За Рајските добра. За солзите што ги пролеа Христос и за раните што ги доби за сите нас. Промени се! Покајте се!

Поправи се! И врати се во нашата Црква!

Писмо на Свети Николај Велимировиќ до неговото духовно чедо од книгата Патот без Бог не може да се издржи