Трудот е благослов

 Трудот е благослов

- Старче, во старите времиња велеа: „ПодоброИзбришете ги стапалата отколку ќебињата. „Што се подразбираше со овие зборови?

- Со ова сакаа да кажат: „Подобро е да се мијат стапалата додека се работи отколку да лежиш во кревет. „Работата е благослов, таа е дар Бог.Тоа го оживува телото и го освежува умот.Да не даде Господ на човек работа тогаш човекот ќе беше покриен со мувла.Вредните луѓе не престануваат да работат ни во старост.Ако се уште имаат сила , престануваат да работат, ќе почнат да се мрзат.Да престанат да работат за такви луѓе е рамно на смрт, работеше нон-стоп додека конечно не умре во обработливата земја, на два часа пешачење од дома.

Но, мора да се каже и дека телесниот мир кон кој се стремат некои не е некаква стабилна состојба. Бидејќи се во телесен мир, луѓето можат само привремено да заборават на својата духовна вознемиреност. Имаат сè: ручек, десерт, туширање, одмор... Сепак, штом сето тоа заврши, копнеат за уште повеќе мир. Така, на луѓето постојано нешто им недостасува и затоа постојано се вознемирени. Тие чувствуваат празнина, а нивната душа се труди да ја пополни оваа празнина. Но, оној што се уморува од работата има постојана радост - духовна радост.

- Старче, но ако, на пример, имаш проблеми со долниот дел на грбот, тогаш не можеш да работиш ништо.

- Што мислите, долниот дел од грбот не треба да се тренира? Зарем на долниот дел од грбот не би и помогнала работа која би била тренинг за неа? Ќе ви го кажам ова: ако човек јаде, пие, спие и не работи, тогаш сите негови внатрешни „запчаници“ се „одмотуваат“ и тој постојано сака да спие, бидејќи телото, неговите нерви се опуштаат, олабавуваат. Полека таквиот човек доаѓа до тој степен што не може да направи ништо. Штом малку прооди, почнува да се гуши. Но, ако почне да работи и малку да се движи, тогаш и нозете и рацете му стануваат посилни. Гледајте: луѓето кои ја сакаат работата не спијат долго време, па дури и од замор воопшто не можат да спијат, сепак, и покрај ова, овие луѓе имаат сила. Ова се случува затоа што, додека работат, тие се искалени и телесно зајакнати.

Работата е здравје, особено за младиот човек. Забележав дека некои, одејќи во војска, созреваат, стврднуваат. Војската е многу корисна за такви момци. Се разбира, ова за што зборувам најмногу се однесува на минато време. Денеска во војска се плашат да им пречат на војниците, да ги натераат да направат нешто, затоа што ако некако се „пореметуваат“, си ги отвараат вените, „претрпуваат нервен шок“... За децата да бидат здрави , ги советувам родителите да им пратат работа за некого, па дури и да му платат пари. Само децата да ја сакаат работата што ќе ја работат. На крајот на краиштата, ако, имајќи сила и глава, еден млад човек не работи, тогаш тој се релаксира, станува летаргичен и млитав. А ако во исто време и тој гледа дека другите успеваат, тогаш се заплеткува во сопствениот егоизам и не се радува на ништо. Постојано има мисли, а умот му е како затнат со слама. Тогаш му доаѓа ѓаволот и почнува да му шепоти: „Жално, каква просечност си! Еден од твоите врсници стана учител, друг си отвори бизнис и заработува пари, но до што ќе стигнеш?“ Така ѓаволот го втурнува овој човек во очај. Но, ако еден млад човек почне да работи, ќе стекне доверба во себе - во добра смисла на зборот. Ќе види дека и тој ќе може да се носи со тешкотии, но освен ова, главата ќе му биде зафатена со работа и нема да има време за размислувања. Односно, придобивката ќе биде двојна.

Свети Пајсиј Светогорец