Пеколот не е парабола!

 Пеколот не е парабола! 

Денес, теолозите, луѓе кои студирале теологија, погрешно и антидогматски веруваат дека пеколот на душите е на ниво на свест, а тоа не е реалност, хипостатички. И ова е ѓаволска идеја.

Зошто? Од следната причина:
сатаната сака да ја минимизира тежината на маките на вистинскиот пекол за да го намали стравот од пеколот, кој е лек против гревот.
Кога ќе помислам дека пеколот е на ниво на свест, ќе се обидам, размислувајќи овде на Земјата и давајќи им место на гревовите, ќе се обидам да се убедам себеси, да изградам форма на совест, за да не треба да размислувам. за она што сум го направил против Бога.
Да се создаде болна ситуација за да нема потреба да страдам цела вечност… тоа е според оваа демонска идеја.
И тогаш ќе живеам удобно овде на Земјата и ќе си ја подготвам совеста и нема да патам.

Но, работите се сосема поинакви…
Свети Јован Златоуст многу пишува за вистинскиот пекол, според доктрината на нашата православна црква.
Го прашале: „Каде е, оче, бездната на пеколот? Каде е пеколот? Можеме ли да го видиме?“

А оној со златна уста и златен ум одговори:
„Не истражувајте каде е Геена, туку грижете се за себе, да си го подобрите животот со покајание за да не влезете во пеколот! Не измачувај го својот ум“, рече тој, „со љубопитност предизвикана од гордоста, да дознаеш каде е бездната, зашто Бог е верен“.

Бог не лаже.
Бог не мами.
Бог не може да се исмева.
Сè што рече е реално.
Пеколот не е парабола.
А потврда на оваа догма на убавата и неизвалкана православна црква, е практичниот живот на подвижниците.
Аскетската традиција ја потврдува догмата!

Старец Ефрем Филотејски и Аризонски