Оној што ќе се победи себеси останува непобедлив...
Оној што ќе се победи себеси останува непобедлив
Сите ние мора да поминеме низ искушенија од секаков вид, сè додека нашите души не се исполнат со знаење за оние страдања што ги трпат генерација по генерација.
Ова знаење ни е драгоцено, ако го прифатиме како што треба, без скрупули, без очај за себе, но со благодарност за дарот Божји кој ни ја открива бездната на адот и на тој начин ни дава сила да се молиме за целиот свет.
Автентичното спасение не се состои во тоа да се најдеме на некое место заштитени од секакви непријатни работи, туку да го победиме Адот со силата на нашата љубов кон Христа и да не гледаме во него со страв од робови, туку со смиреност на оние што владеат со него. Едно од имињата на нашиот Бог е Господ. Бидејќи сме создадени според ликот на нашиот Бог, и ние мора да стекнеме сопственост, да станеме господари само во Господа. Патот до нашето ослободување минува низ одрекувањето од нашите многубројни желби, кои се раѓаат од гревот и страстите. Односно, ако нешто ни недостасува, ако некој ме напушти, ако не ме сака, ако не сака да ме види и слично, ништо од ова не треба да ме „убие“. Тоа секако се постигнува со чинот на одрекување. Не само монасите.
Тогаш навистина можеме да кажеме дека секој што ќе се победи себеси станува непобедлив. Сите ние често „се предаваме на смртта“. Меѓутоа, физичката смрт, односно заминувањето од овој свет, обично не доаѓа веднаш. Секој ден умираме илјада пати во секое наше мало уживање, и како што се зголемува слободата од страста и ропството на какво било во нас, нашиот дух се ослободува за другиот свет, за друго ниво на Битие. Сето ова е многу едноставно и многу лично и многу достапно дури и за децата. Но, кога Бог ќе ни даде да вкусиме малку од радоста на оваа повисока слобода, тогаш кај нас ќе дојдат луѓе кои се жедни за Бога, „препознавајќи“ внатрешна интуиција.И на тој начин ни доаѓа радоста на љубовта, радоста да можеме да им помогнеме на луѓето, како што некој порано ни помогна во истата задача, односно во потрагата по Бога.
Свети Софрониј Сахаров
Comments
Post a Comment
Напиши коментар