Целото Христово учење е неверојатно едноставно...

 

 Целото Христово учење е неверојатно едноставно!

 Златното правило:

Па, како што сакате да постапуваат луѓето со вас, така постапувајте и вие со нив!

И ако ги сакате оние, што вас ве љубат, каква ви е наградата? Зашто и грешниците ги милуваат оние, што ги сакаат нив.

И ако им правите добро на оние, што вам ви прават добро, каква ви е наградата? Оти и грешниците го прават тоа.

И ако им давате заем на оние, од кои се надевате дека ќе ви го вратат, каква ви е наградата? Зашто и грешниците им даваат заем на грешници, за да им се врати истото.

Туку вие љубете ги непријателите ваши и чинете добро, и на заем давајте, не очекувајќи ништо. Така, ќе биде голема наградата ваша и ќе бидете синови на Севишниот; зашто и Он е добар кон неблагодарните и кон лошите.

И така, бидете милостиви како што е милостив вашиот Отец (Лк. 6, 31, 36).

Толку едноставни зборови! Тие се толку едноставни и толку природни што кога човекот првпат ќе слушне дека мора да се однесува со другите како што би сакале другите да го третираат него, се чувствува засрамено.

Како сам не помислив на тоа! Сите големи нешта се едноставни, а целото Христово учење е чудесно едноставно.

Го учеше народот со просто срце. Тоа беше прифатено од обичните рибари од Галилеја и стана светлина за целиот свет.

Христос го барале, а потоа го следеле главно обичните луѓе бидејќи Неговиот збор е едноставен и лесно го допира човечкото срце. Целото Негово учење е разбирливо, а сепак колку далеку од тоа е нашата сопствена реалност!

Ретка работа е да се однесуваме со луѓето како што би сакале тие да се однесуваат со нас. Очекуваме другите да не почитуваат, но самите ги понижуваме, сакаме да ни помогнат кога имаме потреба, но ние самите никогаш не размислуваме како да му помогнеме на ближниот.

Што значи тоа?

Зошто работите се вакви?

Зошто не се однесуваме со луѓето онака како што сакаме да се однесуваат кон нас?

Ние не ги третираме сите луѓе така. На нашите најблиски роднини, на луѓето што ги сакаме, на нашата сопруга, на нашите деца, на нашиот татко и мајка, ние се однесуваме како што вели Христос во неговите заповеди, ги сакаме како себеси и не им правиме лошо. 

Која мајка, која го сака своето дете со целото свое срце, не му ја нуди сета љубов и нежност што ја има, па дури и нејзиниот живот? Така следи законот Христов.

Сепак, ние не ги третираме на ист начин оние што ги нарекуваме соседи, туку во реалноста ги сметаме за странци.

Што не спречува да се однесуваме кон нив како што се однесуваме кон оние што ги сакаме? Нашата себичност затоа што се сакаме само себеси.

Затоа сме љубезни кон најблиските, затоа што ги сакаме, а со другите ладни, затоа што не ги сакаме. Се грижиме и се сакаме себеси и не ги сакаме луѓето околу нас, често се огорчуваме и ги навредуваме.

А она што Господ го бара од нас е толку природно, толку чисто и толку свето: И како што сакате да ви прават луѓето, правете им го истото.

Господ Исус Христос бара од нас тешка работа. Тој сака да ги сакаме нашите непријатели.

Дали е ова лесно? Не, но многу тешко.

Да ги сакаат своите непријатели учат оние кои имаат чисто срце, кои го љубат Бога со сето свое срце и ги држат неговите заповеди, оние во кои живее Светиот Дух, духот на смирението, оние чие цело битие е проникнато со љубов.

Оние кои научиле да ги сакаат своите непријатели и луѓето што ги мразеле, со љубов ги победиле своите противници.

Со сопствената љубов натрупуваа запален јаглен на главите на своите непријатели, им горат срцата и на тој начин ги претвораа непријателите во пријатели.

Господ вели да не очекуваме одмазда за доброто што им го правиме на другите и ни ветува голема награда, ни ветува вечна радост и вели дека ќе станеме синови на Севишниот.

Бидете љубезни, како што е љубезен вашиот Отец... Дека е љубезен кон неблагодарните и злите. Тој испраќа дожд до сите луѓе, и добри и лоши, и му заповеда на сонцето да го осветли целиот свет.

Каде е коренот на милоста?

Коренот на милоста е сочувството.

Сочувството е најкарактеристичната карактеристика на љубовта.

Каде што има љубов има и сочувство, бидејќи не може да се сака а да не се сочувствува.

Тој не може, а да не им помогне на оние на кои им е потребна.

И тоа го прави без да очекува ништо, нема враќање.

Од чистата љубов извира милосрдие, таа нè тера да ги извршуваме овие Христови заповеди, да им позајмуваме на оние кои не очекуваат да добијат назад и да вршат други различни дела.

Оној што вака постапува го чека голема радост, ќе се нарече син на Севишниот.

Знаеш ли што вели Господ Исус Христос за страшниот Суд, затоа што праведниците ќе бидат оправдани?

Само поради нивната љубов и поради делата на љубовта што ги направија.

Тие ќе бидат наречени синови на Севишниот и ќе светат како ѕвезди на небото. А оние што немале љубов и не правеле милосрдни дела, ќе бидат наречени синови на ѓаволот и ќе споделуваат со него вечно страдање.

Од Свети Јован Богослов, големиот Апостол на љубовта, научивме дека љубовта е исполнување на сиот закон.

Милоста е и целиот Христов закон, бидејќи и таа извира од љубовта.

Значи, што треба да направиме за да добиеме љубов?

О, тоа е голема работа, тоа е целта на нашето постоење, целиот наш живот.

Затоа Бог нè создал, за да се приближиме кон Него.

Затоа живееме, да станеме синови на Севишниот, да бидеме усовршени и да Го посакуваме.

По кој пат да одиме?

Да се ​​оди низ тесната порта, трнливиот пат, без страв од тага и болка бидејќи тоа е почеток на доброто.

Мораме да го следиме патот на тагата, применувајќи ги во нашите животи заповедите Христови.

Со неуморна молитва и пост мораме да бараме блиска заедница со Бога.

Ја стекнале љубовта која како Свети Серафим Саровски се молел дење и ноќе и живеел во воздржаност.

Господ ги чисти срцата на таквите луѓе од секаква нечистотија, бидејќи Светиот Дух може да живее само во смиреното срце.

Мора да стекнеме кроткост и смирение и тогаш ќе дојде Божествената љубов.

Има многу потреба да прашуваме кога се каеме и се молиме за нашите гревови.

Но нашата прва молба мора да биде ова, Господ да ги исчисти нашите срца од злобата и да ни ги подари доблестите, кротоста, смирението и Божествената љубов.

Никогаш да не ја заборавиме најкорисната молитва, онаа во која бараме љубов.

Молете се и со свои зборови, како што Бог ве просветлува.

Можеш, на пример, на следниов начин : Господи, дај ми Божествена љубов, научи ме да ги сакам сите луѓе и груби и дрски, дури и глупави и безбожни, како што Ти, Господи, не сакаш сите нас, проклетите и грешни луѓе.

Свети Лука Архиепископ Кримски