Едно е да се каже колку е сладок медот, а друго е да се вкуси...

 

Едно е да се каже колку е сладок медот, а друго е да се вкуси

Едно е да се каже колку е сладок медот, а друго е да се вкуси. Да ја вкусиме сладоста на учењето на Црквата. Да живееме како што сака Црквата. Ќе биде како да сме се искачиле на небесата, како да сме ги надминале небесата, како да сме потонале во океаните, како да сме ја измериле ширината на светот, како да сме ја познавале вселената, бидејќи ние ќе го спознаеме Бога во нашето срце.

Зар не вели дека: Царството Небесно е во нас? Во нашето срце е Бог, тој нè слуша. Ако му кажеш на Бога: Боже, кажи ми што сакаш да направам за да ми го дадеш твоето знаење, нема ли Господ да те послуша? Невозможно е да не нè слушне.

Само нашите животи треба да се наквасуваат со учењето на нашата Црква, бидејќи, како што вели Свети Василиј Велики, „секоја душа ја држи доктрината неподвижна“. Само со непроменливи и неподвижни доктрини душата може да се поткрепи и да стане Бог. Па ајде да ферментираме.

Старец Емилијан Симонопетриски