Во Неговите очи си „купен по цена“

 Во Неговите очи си „купен по цена“

„Садот, пак, што го правеше грнчарот од глина, се растури во рацете негови“ ( Ерем. 18:4 )

Возљубен брат или сестра, дали е така? Дали садот пропадна - дали е безвреден? Не, тој не е исфрлен од рацете на Грнчарот! Тој го држеше садот во раката, само ова треба да нè утеши. Во нашата слабост, во нашата тага, во неизвесноста што не опкружува, ние сè уште сме секогаш во рацете на Оној кој не може да греши.

Секој друг би го фрлил растурениот сад како непотребен, но Грнчарот нема да го стори тоа. Тој има своја, тајна цел за растурениот сад - целта на љубовта и милоста, која мора да ја постигне. „Покори Му се на Господа и моли Го усрдно“ ( Пс. 36:7 ). Ако се чини дека никому не му требаш, во Неговите очи си „купен по цена“ - ти си Му драг! Затоа Тој постојано работи на нас. Со Својата рака, на Неговите патишта не чисти, не испитува, не усовршува.

Сега не можеме да ги знаеме Неговите намери во врска со нас, но „Но тој одново направи од него друг сад, како што му падна на ум да направи“ ( Ерем. 18:4 ). Тој го назначува растурениот сад за Негова употреба. Тој ќе го исполни со Својата слава за привремен и вечен живот. Неговата божествена слика засекогаш ќе се рефлектира во овој сад. Зарем Неговите патишта не се прекрасни!

Да се ​​фрлиме, ранети и скршени, пред Неговите нозе, барајќи од Него да ја исполни Неговата света волја над нас, каква и да е! Во Неговите раце ние секогаш ќе бидеме безбедни. Нека беснеат брановите на животот над нас, нека беснеат бури и неволји. „Цврстиот по дух Ти го пазиш во совршен мир, зашто на Тебе се надева“ ( Исаија 26:3 ).

Нека оваа мисла не зајакне во сегашноста и во иднината.

Од дневникот на еден православен свештеник