Не верував во Бога додека...( Уште еден доказ за духовните сили на Псалмите)

  Не верував во Бога додека...( Уште еден доказ за духовните сили на Псалмите)

Кога дојде време да одам во армија, мојата мајка, кој често одеше во црква и се молеше за мене, ми даде едно парче хартија на кое беше напишана молитвата и ми кажа: Синко мој, нека секогаш биде со тебе".

Покасно разбрав дека на хартијата беше напишан 90 псалм. Тогаш биднав падобранец.

На униформа не беа дозволени други џебови од тие што беа, а молитвата ја ставив под делот на униформата кај левото раме.

Првиот падобрански скок.

Нема да го заборавам тој момент кога стигнав до бездната на воздушниот простор, и го повлеков прстенот и ...падобранот не се отвори.

Го повлеков прстенот на резервниот падобран и ништо не се отвори.

Паѓав и земјата брзо се приближуваше.

Во тие неколку секунди, неможев да ја извадам молитвата на мајками од ракавот.Па со раката гу удрив местото каде беше молитвата и повикав: Господи, спаси ме!.

Како одговор, падобранот веднаш се отвори.

Тогаш се случи: Го испитував своето неверие, своите пријатели, се сетив на својата мајка и нејзините солзи, но пред да слетам на земјата се заколнав дека ќе запишам богословија.

Покасно, по завршување на Богословијата, стапив во манастир, и сега сум монах.

Книга: Прашајте и ќе ви одговори...

Приказни за чудесната Божја помош