КОГА ЗБОРУВАМЕ ЗА ПРОСТУВАЊЕ НА ШТО ПОВЕЌЕ ВНИМАВАМЕ?

 КОГА ЗБОРУВАМЕ ЗА ПРОСТУВАЊЕ НА ШТО ПОВЕЌЕ ВНИМАВАМЕ?

Се разбира, за да може човек да најде сила во себе да му прости на друг.
А кога не ги наоѓа овие моќи (тие ги нема во личноста, колку и да гледаш), би се молел на Бога да му даде дар на моќта да прости, да заборави, да ја ослободи навредата од неговото срце.
Помина времето за херојски дела.
Никој не влегува во пештерите, никој не се качува на столбот.
Дури и за време на постот, повеќето луѓе не можат да најдат сила да се разделат со бонбони, цигари или телевизија.
Велиме дека времето за херојски дела помина, но времето за спас не помина. Господ не се оддалечил од слушање молитви, ниту Неговата рака е ослабена од спасувањето. И може да се најде благодат без забележливи и надворешни дела. Главната работа отсекогаш биле и ќе бидат внатрешните работи и интелигентното достигнување.
Да се ​​спаси, велат тие, „не е тешко, туку мудро“. Прочитајте ја Господовата молитва барем еднаш, без да го лажете Бога во ништо.
Особено не лажејќи во зборовите „прости ни ги долговите наши, како што ние им простуваме на нашите должници“. Ако лажете дека сте им оставиле долгови на должниците, тогаш сите ваши гревови се на ваша глава, и покрај повеќекратните признанија.
Без Христос никому ништо не може да му се прости.
Без Христа, животот на луѓето е крвна одмазда меѓу племиња, акумулација на историски незадоволства меѓу народите и такви секојдневни односи меѓу луѓето како да не се луѓе, туку пајаци во тегла. Без Христос, според зборовите на Свети Николаj Велимировиќ :" човештвото е менажерија ".
И само со одење кај Христос, Кој ни прости на сите, почнуваме да ја разбираме цената на простувањето и нејзината неопходност.

Протоереј Андреј Ткачев