Не им замерувајте на луѓето… Не им се лутете… Обидете се да ги разберете…

Не им замерувајте на луѓето… Не им се лутете… Обидете се да ги разберете…

 Погледнете околу себе.  Луѓе, луѓе насекаде.  Почнувајќи од вашето семејство, најблиските, случајните минувачи - секој од нив носи своја болка.  Не можете да ја видите, не им пишува на челата, но ја има.  Зад насмевката лежи борба, зад тишината болка, зад ладни зборови страв.

 Колкумина се само болни, оние кои се борат за здив, за еден ден повеќе?  Колкумина се дават во финансиски грижи, не знаејќи како ќе преживеат следниот месец?  Колкумина од нив лежат будни ноќе, лузни од љубов, од несреќни бракови, од празни срца?

 Сите ние, браќа и сестри, чекориме низ овој живот со товар на грб.  Но, кога некој ќе се сопне под неговиот товар, ние му замеруваме.  Кога ќе изговори тежок збор во неволја, ние се лутиме.  Кога несвесно ќе направи грешка, ние му судиме.  И дали знаеме што има во неговото срце во тој момент?

 Затоа ве молам - не држете лутина, не се лутете, разберете.

 Затоа што животот е тежок, за сите.  Дури и оние кои изгледаат силни ги носат своите рани.  Не постои човек без проблеми, само прашање е колку некој знае да ги сокрие.

 И најважното - да престанеме да си префрламе, со ситни одмаздувања во браковите, со префрлање на вината еден на друг.  Мажу, престани да ја префрлаш вината на жена ти.  Жено, престанете да ја префрлате вината на сопругот.  Нема време за тоа.  Денеска сме тука, утре којзнае каде.

 Живеј во мир.  Ако нешто боли, наместо лутина - тишина.  Наместо борба - молитва.  Љубовта не е војна, туку прифаќање.  Простете си еден на друг, бидејќи и вие не сте без грев.

 И грижете се за децата!  Не смеат да бидат заложници на вашите кавги, не смеат да научат горчина од вас.  Потребна им е љубов, нежност, поддршка.  Тие не смеат да бидат товар на вашите неисполнети очекувања и животни битки.  Не ги лишувајте од топлината на домот поради гневот кој ќе помине.

 Замолчи.  Молете се.

 И прости им.  Сите ние ги носиме своите Крстови, но ако сме рака на другиот што крева, а не камен што притиска - ќе бидеме луѓе, ќе бидеме она што Бог сака да бидеме.