Кажи му на Бога кога си гладен, кога си жеден, кажи му на Бог нешто на улица, покажи му на Бога колку се убави цвеќињата...
Кажи му на Бога кога си гладен, кога си жеден, кажи му на Бог нешто на улица, покажи му на Бога колку се убави цвеќињата...
Кажи му на Бога кога си гладен, кога си жеден, кажи му на Бог нешто на улица, покажи му на Бога колку се убави цвеќињата. Разговарајте со Бога за сè. Боже мој, што да правам? Види, морам да го правам тоа и тоа. Гладен сум, ајде да јадеме парче леб; овие разговори да ги имаш во мислите, изгледаат детски, но овој разговор со Бог е маскиран во молитва. Затоа што е молитва? Тоа е континуирана комуникација помеѓу човекот и Бога.
Размислете што рекол Светиот Апостол Павле во своето писмо до Солунјаните: Молете се без престан! Како можел непрестајно да се моли кога бил многу активен човек? Тој изгради толку многу цркви, диктираше толку многу писма, имаше толку многу работи да направи. Не можеше засекогаш да остане на колена. Така мислеше: секогаш имајте го чувството за Божјо присуство во вашето срце.
Всушност, вака Светите Отци ја дефинираат молитвата: молитвата е чувство на Божјо присуство. Молитвата не е само кога читате од книгата. Ова треба да им го кажат на младите. Не е само кога се молиш наутро и тогаш, јас сум готов. Или велиш: „О, не ја завршив молитвата!“. Молитвата никогаш не завршува.
Зборувајте му на Бога детски, зашто ние сме Божји деца. И онаа детска изрека Ако го имаш присуството на Бог во себе, тогаш си во состојба на молитва. Човекот станува молитва. Тоа ви го носи чувството на Божјото интимно присуство во вашето срце. Ја знаете монашката поговорка: ако се молиш само кога се молиш, воопшто не се молиш.
Ако имате присуство на Бог во вас, тогаш сте во состојба на молитва. Човекот станува молитва. Човекот има состојба на молитва, а не моменти на молитва, моменти кога се моли и моменти кога не се моли. Тоа би било страшно. Мораме секогаш да имаме чувство за Бог. Кога велиш: „Господи!“, биди сигурен дека Бог се врти кон тебе и чека да Му кажеш нешто. Кога сте зафатени, обрнете внимание на она што го правите. Кога разговарате, размислете што зборувате. Но, ако имате време, малку, 2-3-4 минути или дури и во разговор со луѓе, можете да кажете: Господи Исусе Христе, погледни нè, помогни ни!. или: Благослови ги овие луѓе!.
Отец Роман Брага
Comments
Post a Comment
Напиши коментар