Великиот пост и неговата духовна придобивка во животот на секој верник

Почитувани читатели, по милоста Божја стигнавме на прагот на Великиот пост. За жал, во денешно време на овој период мнозинството верници не му пристапуваат со радост и благословено исчекување!

За жал, често се третира како неопходно „зло“ и многу верници бројат денови до Велигден за повторно да јадат месо, исто како затворениците во затвор кои чекаат да бидат ослободени! Дали е ова точно? Дали има нешто што не сме го разбрале и не го цениме правилно? Ова е причината зошто е напишан овој напис за да се види длабочината и да се цени духовната корист и вредноста на психосоматските вежби во овој период! Затоа, да започнеме и како и секогаш, следете не до крај...

   Великиот пост  е најпобожниот и најсветиот период од црковниот живот. Тоа е курс на подготовка за настаните од Страсната седмица и особено страдањата и Воскресението на нашиот Господ Исус Христос! Кој го следи и го набљудува како што треба, ќе открие дека тоа е благословена можност за духовна обнова и враќање на патот и волјата Божја. Неговата цел не е само физички пост, бидејќи за жал во пракса го преобразивме како што посакуваат некои современи христијани! Меѓутоа, секој што ќе погледне подлабоко и посуштински ќе разбере дека постот има за цел целосно преобразување на човекот преку молитва, покајание, милостина и учество во тајните и честите Свети Богослужби на нашата Црква.

   Строгиот пост и воздржувањето се главните карактеристики на Великиот пост. Сите други пости, како Божиќ или Апостолските пости, се очигледно полесни и поблаги. Меѓутоа, под поимот пост не мислиме само на едноставна промена во исхраната, дури и строга, туку духовна вежба која ни помага да ги покориме телесните желби и да го насочиме нашиот ум и срце кон Бога, изворот и давателот на вистинската слобода. Свети Јован Златоуст нагласува дека вистинскиот пост не е само воздржување од конкретна храна, туку и воздржување првенствено од нашите страсти, беззаконие и грев. Умереноста во нашата храна (и во вид и во количина) учи на дисциплина и самоконтрола, доблести кои се неопходни и очигледни за значаен духовен живот.

Периодот на Великиот пост не повикува, покрај постот, и на патека на длабоко покајание. Верникот е повикан да се сврти и да се испита, да ги препознае своите грешки и да побара милост од Бог преку светата тајна Исповед. Обично се оставаме неповредени и се задржуваме на грешките и гревовите на другите! Мораме да разбереме дека вистинското покајание не е моментална емоционална состојба, туку континуиран начин на живот. Враќањето кај Бога преку исповед носи мир и внатрешна смиреност на внатрешниот човек, бидејќи верникот вложува напори да го ослободи бремето на гревот и потоа изобилно ја прима Божјата благодат.

   Молитвата е и сржта на духовниот живот, особено сега за време на Великиот пост. Светите богослужби како што се Псалмите, Великиот покаен канон,  Вечерна и Божествена Литургија на Преосветените Дарови се единствени можности за посветеност и продлабочување во верата. Преку овие групни и индивидуални молитви, душата на верникот почива, добива сила и се води во поблиско општење со Бога.

   Друг важен духовен подвиг, особено за време на Великиот пост, е практикувањето на добродетелта на милостината. Постот нема суштинска вредност ако не е проследен со практична љубов и милосрдие кон ближниот. Христос нè научи дека љубовта е највисоката доблест и дека милостината е начин да ја изразиме нашата љубов кон Бога помагајќи им на нашите браќа (ликовите Божји) кои имаат потреба.

   Светата Причест е кулминација на нашето духовно патување за време на Великиот пост. Верникот преку пост, покајание и молитва се подготвува да ги прими Телото и Крвта Христови. Ова соединување со Бог нуди живот, благодат и просветлување на душата.

   Завршувајќи ја нашата статија, Великиот пост не е едноставна верска институција, туку можност за суштинско духовно преродување и подобрување. Тоа е извонреден период кој не повикува да се бориме против нашите страсти, да ја обновиме верата и да се подготвиме за најголемото празнување на Православието, Светиот Велигден. Ако овој период го доживееме со свест и искрено покајание, ќе ја вкусиме вистинската радост на Воскресението, како во нашите животи, така и во вечноста. Затоа, со радост да погледнеме наназад за да го набљудуваме она што е пропишано од нашата Црква и со помош на нашиот духовен отец да се трудиме со смелост и волја!

 Амин!

отец  Антониос Христосу