Кој копа туѓа јама, сам паѓа во неа!...

 

Кој копа туѓа јама, сам паѓа во неа!

 Еден човек беше лош. Правеше штета на другите, но поголема штета на себе. На оние кои носеа вода им забранил да поминуваат по вообичаената рута, низ неговите сопствени парцели.

Кога виде дека тоа не помага, изгради ограда.  Но, луѓето што ја носеа водата ја прескокнуваа оградата бидејќи другиот пат беше предолг.

Потоа на влезната ограда стави метална стапица и ја покри со суви треви и трски. Но, неговата ќерка паднала во стапицата. Сега малото девојче се лекува во болница. Му рекоа дека ќе остане инвалид засекогаш.

Во својот очај решил да ја тргне оградата и на тој начин да ги пушти луѓето што ја носат водата слободно да минуваат низ неговата парцела.

Значи: Кој копа туѓа јама сам паѓа во неа!

Од античко време е напишана прекрасна приказна. Кралот Лав Ерменец, жесток иконоборец, имал пријател, Михаил, познат и како „Заикис“. На овој човек царот Михаил бил должен дури и за својот престол.

Но, Михаил се спротивставил на политиката што ја следел кралот, против Православието. Кралот го уапсил Михаил и го фрли во затворот  со намера да го обезглави на Божиќ.

Така владеел кралот, за разлика од дворот. Ноќта на Бадник, кралот слезе во затворот да го види својот затвореник. А тој е пред следнава сцена:

Главниот на чуварите, офицер, од почит кон Михаил, му ги дал ќебињата и тој самиот спиел на подот. Офицерот се разбудил, го здогледал кралот и се испаничил затоа што кралот го нашол како спие.

Плашејќи се за својот живот, тој го разбуди Михаил и тие се договорија да го убијат кралот Лав. Во мугрите, кога свештениците со литија почнаа да се упатуваат кон храмот на палатата, со нив влегоа и вооружените заговорници.

Го убиваат кралот Лав Ерменецот иконоборец. И така, на Божиќ не беше погубен осудениот, туку судијата.

Па пак: Кој копа туѓа јама, сам паѓа во неа.

Свети Николај Велимировиќ