До скржавиот господин, за црковниот сјај.

До скржавиот господин, за црковниот сјај.





Се прашувате зошто православната црква дозволува таков сјај и раскош во црквите: скапоцени икони, сребрени кандила, златни путири, одежди и други скапи предмети. Затоа што сака да нè потсети со овој мизерен земен сјај на вечниот небесен сјај;

да ги оттргне луѓето, барем на кратко, од нивната земна беда и да ги потсети на друг свет, на една небесна татковина, на Царството на вечната радост и блаженство;

да им покаже, колку што е тоа можно на земјата, на видлив и симболичен начин, раскошот и богатството со кое изобилува духовниот свет и со кои треба да изобилува душата на христијанинот, затворена во тело, исто како што ова сјајот е затворен во камените ѕидови на храмот.

Но, сето ова е само општо потсетување. Во меѓувреме, секој од црковните предмети, во согласност со својата форма, боја и дизајн, има свое посебно значење во православната традиција. Тие заедно и одделно симболично го изразуваат учењето Христово за патот до спасението, ветувањата Христови или некои од тајните на Царството Небесно.

Би сакале сето тоа да го претворите во леб и да го изедете! Ајде да јадеме, а потоа што? Ако телото јаде духовна храна, што останува за душата? Зар не сте слушнале дека атеистите во Русија претворија сè во леб и јадеа, а сепак гладуваат, а гладуваат како да не гладувале од времето на Асколд и Дир? Човекот не живее само од леб, туку и со духовна храна. А сите предмети во светиот храм се наменети како духовна храна за човечките души.

Проучете го христијанското учење: за нас, православните христијани, тоа е поважно од кое било друго учење и наука, и ќе го разберете тоа, и откако ќе разберете, промените го вашиот начин на размислување.

Мир и благослов за вас.

Свети Николај Велимировиќ 

Comments