Родени сме со пар клучеви во рака…

 Родени сме со пар клучеви во рака…

Родени сме со пар клучеви во рака…

А наше е да одлучиме што да правиме со нив. Наше е да одлучиме кој ќе вози.

Видов како луѓето ја преземаат контролата врз сопствените животи. Да се борат да ја задржат колата на пат. Да се грижиш за рутата, за дестинацијата, за нерамниот терен, за свиоците и за угорниците.

Видов како нагласуваат за горивото. Ги видов како се плеткаат со мапи. Ги видов како се расправаат со нивните сопатници. Сум видел како се разболуваат од премногу труд. Да се изгуби во грижите и стресот.

Но, видов други. Луѓе, едноставни. Понизни луѓе. Луѓе кои седат на задното седиште.

Луѓе кои даваат се од себе во текот на денот, но потоа не им е грижа. Потоа попуштиле... Седнуваат на задното седиште и го оставаат Бог да вози.

Нема да те лажам.

Овие вторите, луѓето што седеа на задните седишта, бев многу љубоморен на нив и навистина сакам да бидам еден од нив.

Елефтеријадис Г. Елефтериос