Љубовниот поглед на Спасителот

 Љубовниот поглед на Спасителот





„Он ги зеде врз Себе нашите болки и ги понесе нашите слабости“ ( Иса. 53:4 ).


Кога под тежината на нашата тага се фрламе пред нозете на Спасителот, се фрламе пред Оној кој Самиот ги доживеал сите таги. Кога Го повикуваме среде искушението, го повикуваме Оној Кој Самиот бил искушуван. Кога воздивнуваме за човечката злоба, нè слуша Оној што Самиот го тагуваше човечката горчина. Кога, уништени од ударот што ни го одзеде саканото битие, тагуваме по него во нашиот празен дом, нè гледа Оној што плачеше над гробот на пријател. Кога сами, напразно бараме сочувство од нашите ближни, нашата срдечна болка ја разбира Оној што ја доживеал осаменоста и чија душа „тагувала до смрт“ во Гетсиманската градина. И кога во момент на слабост и болка во срцето ни се сокрива светлината Божја и нè обзема страшен сомнеж, во овој мрачен час нè зајакнува Оној што во умирачката борба извика: „Боже Мој, Боже Мој, зошто си Ме остави?”( Марко 15:34 ).

Кога нашиот Спасител „ги зеде на Себе нашите немоќи и ги понесе нашите таги “, Тој одеше по патот што требаше да Го одведе до Голгота. Сега, како и тогаш, Тој ни ја расфрла Својата неисцрпна љубов. Блажен е оној кој е проткаен со оваа вистина. За него повеќе нема да има меланхолија или осаменост, бидејќи Спасителот е секогаш со него; нема да има горчина во неговото срце, бидејќи знае дека Господ ќе го разбере она што не можеме да го кажеме; нема да знае ниту слабост, ниту страв, зашто, чувствувајќи го љубезниот поглед на Спасителот над себе, тој е уверен дека ниту еден тест во иднина не може да го одвои од љубовта Христова.

Блажен е тој момент кога прво клекнуваме пред Него во тишината на осаменоста и, можеби, уште не знаеме да ја изразиме нашата молитва со зборови, туку ја чувствуваме само сладоста на Неговото присуство; кога не бараме помош, но знаеме дека Тој сè разбира и знае сè; кога длабоко во нашите срца ќе ја препознаеме таа вистинска, непроменлива, вечна љубов Божја, која нè зајакнува во часот на смртта и нè осветлува со својата неземна светлина. Нека Господ на секој од нас испрати зрак од оваа небесна светлина.

Од дневникот на еден православен свештеник 

Comments