За трпението

 За трпението

„...од маката се раѓа и трпението“ ( Рим. 5:3 ).

Животот нè учи на голема лекција за трпение. Во кое било училиште што го учиме, секогаш мораме спремно да го прифатиме. Ни треба трпение повеќе од се во животот. Многу луѓе губат сè затоа што им недостасува трпение, „со трпение спасувајте си ги душите“ ( Лука 21:19 ) – рекол Господ.

Навистина, понекогаш пропаѓаме од нашата нетрпеливост, додека трпеливо и кротко поднесувајќи го искушението, стануваме победници. Значи, вреди да научиме трпение, бидејќи без него нема да постигнеме ништо во животот. Тешкото училиште на потреба и страдање не учи на трпение.

Подложувајќи нè на таков тест, Господ не сака да се жалиме и да очајуваме, туку да му пееме пофалби на Семоќниот. Велат дека некои птици се затворени во темнина за да можат да научат нови песни. Господ на извесно време лишува многу верници од светлина и радост за да ги научи на трпение. Ние неволно им се восхитуваме на трпеливите луѓе, не сомневајќи се по која цена го добиваат овој скапоцен подарок, кој мораме да го постигнеме, дури и преку секакви тешкотии и неволји.

„Трпеливоста, пак, нека ви биде совршена работа, за да бидете совршени и целосни, без никаков недостаток“ ( Јаков 1:4 ).

Од дневникот на еден православен свештеник