Христовата вистина и милоста за сите: помеѓу љубовта и верноста кон вистината...

 

Христовата вистина и милоста за сите: помеѓу љубовта и верноста кон вистината

Во време кога се е релативизирано, кога Вистината се заменува со мислење, а верата се заменува со емоции, стана мода да се каже дека сите религии се исти. Често од желба за мир, а уште почесто од страв од конфронтација или незнаење, многумина велат: Сите религии водат кон истиот Бог. Но, дали христијанинот, кој навистина верува во Евангелието на Господ Исус Христос, може да прифати такво тврдење?

1. Благодатта – срцето на христијанството

Првата заповед што Христос им ја дава на Своите ученици е љубовта: Сакајте се еден со друг како што јас ве возљубив вас. Оваа љубов нема граници: не прашува за религија, потекло, боја на кожа, јазик или културна припадност. Вистинскиот христијанин е повикан да се моли за секој човек, да страда заради другите и да го даде својот живот ако е потребно. Милоста, добрината и човекољубието не се избори - тие се обврски.

Христијанството е верување во Бог кој го даде Својот единороден Син, за да не загине човекот кој верува во Него. Токму затоа оваа љубов кон друга личност не може да биде лицемерна. Таа не гледа кој е кој. Плаче со напатениот муслиман. Таа храни гладен атеист. Таа се однесува со хиндуист како што би го третирала својот брат. Но, таа љубов не значи одрекување од Вистината.

2. Вистината како непроменлива реалност

Вистината, според христијанското учење, не е апстрактен концепт. Вистината е личност. Христос не рекол: Јас ви ја пренесувам вистината или Јас ќе ви ја покажам вистината. Тој рече: Јас сум Патот, Вистината и Животот.

Христовата вистина не е нешто за кое може да се преговара, да се прилагоди на времето, социјалните околности или политичката коректност. Тоа не е нешто што го поседуваат христијаните – тоа е над нас. Тоа не обврзува. Не го чуваме затоа што сме подобри, туку затоа што сме повикани.

Почитувањето на другите не значи лажење. Да ги сакаме другите не значи да го криеме она во што веруваме. Тоа што ќе го дадеш животот за ближниот не ти дава право да ја криеш вистината од него. Христијанинот не наметнува, но ниту се откажува. Тој сведочи за Вистината. А сведочењето за Вистината не значи осудување, туку живеење така што вашиот живот е жива проповед.

3. Лажна еднаквост – измама на времето

Кога велат дека сите религии се исти, прават неправда и на другите религии. Ниту една сериозна религија не тврди дека е иста како другите. Секој има свое учење, свој пат, свој однос со Бога. Тоа е достоинството на секоја вера – во нејзината посебност.

Христијанството учи дека Бог станал Богочовек, дека страдал, воскреснал и ќе дојде повторно. Тој настан не е метафора. Тој не е идеја. Тој е основата. Ако го негираме Христа, или го ставаме на „рамноправно“ ниво со другите, го негираме самото христијанство. И ако се одречеме од Христа, што ни останува?

4. Љубовта без вистина е сентименталност, Вистината без љубов е суровост.

Современиот свет бара љубов без обврска, прифаќање без вистина, мир без жртва. Но Христос бара сè: љубов, жртва, вистина и верност. Тој вели: Ако се одречете од  Мене пред луѓето, ќе се одречам и јас од вас. Исто така, вели: Љубете ги своите непријатели, молете се за оние што ве прогонуваат.

Христијанинот не е повикан да суди, туку да сведочи. Но, не смееме да сведочиме лажно. Милоста и вистината мора да одат заедно. Без Вистината, љубовта станува површна. Без љубов, вистината станува фанатизам.

5. Жртвување – но не по цена на Вистината

Христијанинот може да даде сè: богатство, здравје, углед, дури и самиот живот. Но, тој не смее да ја продаде Вистината, бидејќи не е негово да ја менува. Нему му беше дадено да ја зачува, пренесува и живее.

Може да умре за човек кој верува поинаку, но не смее да каже: Вашата вера е иста како мојата. Затоа што тогаш не ја сака ниту таа личност ниту Бог. Затоа што тогаш ги лаже и двајцата.

Затоа, браќа христијани:

Чувајте ја вистината, но не удирај човек.

Сакај го својот ближен, не го продавај Христа.

Подигнете ја раката кон сите, поклонете се само еднаш.

И запомнете: Христос не дојде да ги обедини сите религии, туку да го спаси човекот. Не со лажење, туку со Вистина. Не со сила, туку со љубов. Не со релативизација, туку со откровение.

Зашто ќе ја познаете Вистината, и Вистината ќе ве ослободи.