ЌЕ ОДИМЕ ВО ПЕКОЛОТ ЗАТОА ШТО СПИЕМЕ МИРНО...

ЌЕ ОДИМЕ ВО ПЕКОЛОТ ЗАТОА ШТО СПИЕМЕ МИРНО

Слава му на Бога, здравјето го имаме во семејството.

Ние ја имаме нашата убавина.

Ние имаме наша работа.

Имаме сопствен дом или дури и сопствена викендица.

Имаме наши плати и ништо суштинско не ни фали.

Нè чека прегратка.

Ние ја имаме нашата кариера.

Ние имаме свое достоинство.

Нашите деца учеа и најдоа добра работа.

Фрламе и паричка од пет евра во кутрата кутија и ја скротуваме нашата совест.

Одиме и во црква и ги почитуваме сите нејзини правила.

Се враќаме како побожни луѓе од сите манастири и посети.

Слава на Бога за Неговата љубов и милост кон нас!

Сега ...

Ако личноста до вас има рак.

Ако личноста до вас ја изгуби работата.

Ако соседот го изгуби своето дете.

Ако човекот до вас го поминува животот во институции и структури затоа што нема кој да го прегрне.

Ако личноста до вас е во депресија и размислува да стави крај на својот живот.

Ако на личноста до вас нема доволно ни за кафе, немојте да го покажувате тоа.

Ако личноста до вас изгуби се за еден ден во војна или земјотрес или лажна љубов.

Ако детето од соседството ги изгубило родителите во несреќа или развод.

Ако човекот до тебе го продаде своето тело за да живее.

Ако личноста до тебе се стопи, заборавена во затвор.

Ако личноста до вас нема со кого да разговара и да ја сослуша.

Ако лицето од соседството го изгубило своето куче или папагалот вчера, кој бил нивниот единствен придружник.

Ако лицето до вас моли за храна.

Ако лицето до вас е инвалидно, деформирано или врзано за кревет...

Ако ... ако ... 

...не кажувај ни, блажени, и ни го расипуваш блаженството. 

Освен тоа, ние бледнеме од рамнодушност пред овие зли и бесчувствителни бродовласници!

Барем ние да сме посочувствителни од нив.

Дали сме добро? Еј, тогаш сè е во ред!

Затоа ве молам одете во пеколот и оставете не во нашата прекрасна чаша и мир.

отец Дионисиј Табакис