Но зошто децата страдаат за гревовите на своите родители?

 Постојат таканаречени непризнаени гревови со кои многуина живеат многу години, а можеби целиот живот.

Понекогаш би сакал да ги отворам пред својот исповедник, но премногу е непријатно да се зборува за нив, година по година проаѓа, а тие во меѓувреме непрестрајно ја оптеретуваат душата и ја припремаат за вечна осуда.

Некои од овие луѓе се среќни: доаѓа времето,Господ им испраќа исповедник, им ги отвара устата и срцето на овие непокајни грешници, и тие ги признаваат сите свои гревови.

Така и тие луѓе добиваат духовно олеснување и таканаречено закрепнување.

Меѓутоа, треба и да се плашиме од непрежалените гревови!

Нашиот живот, спрема Апостолот, е само една парка; денеска сме живи, а утре исходот е спремен за нас. Каде да ги сокриеме своите гревови?

Свештеномаченик Арсениј Жадановски Епископ Серпуховски