Но зошто децата страдаат за гревовите на своите родители?

 

Еден просветен монах еднаш кажа:

Внимавајте да не лелекате.

Тагувањето ги замара оние кои живеат во вашата близина и не му се допаѓа на Бога.

Започнете го денот со молитва и насмевка!

Запомнете дека тоа старите луѓе го правеа.

На нивните лица беше напишано ,,Добро утро" и ,,Слава му на Бога"!

Знаеја како да живеат.

Зарем тогаш немаа страданија,болести и сиромаштво?

Па се тоа го поминаа со леснотија!

Беа сиромашни,но пристојни.

Секогаш го имаа тоа на устата и срцето

,,Бог има"...!

Знаеа да се молат,и да победат!

Зборуваа: Дури да сакав, неможев да се вознемирам.

Кога сме вознемирени, тоа е како да му кажеме на Бога:

 Не се сложувам.

Не ми оди добро.

....Тогаш постои и неблагодарност...