Но зошто децата страдаат за гревовите на своите родители?

 Малко зборови, многу љубов. Кон сите. Без оглед кој се тие, зошто секој од нас е испратен, секој од нас е создаден со цел, секој од нас е необичен на свој начин.

Никој не е бескористен, дури и ако некој од нас се така чувствува, но сме корисни само кога не постоиме само за себе.

Мораме да се отвориме кон другите со онаа што го имаме и не смееме да имаме комплекс на инфериорност која е само химера на злото во нашиот ум.

Бог е отец на љубовта и Он знае дека мораме да пробуваме многу пати да би сме се подобриле и постигнале одредено ниво.

 Затоа ни даде време. Времето не постоеше, Бог го створи за нас, па да пробаме да правиме добри дела, зошто оној кој не пробува сигурно нема да успее.

 Немојте да ги мразите другите, зошто како што ве Бог сака, така и Он ги сака вашите непријатели.

Сакајте ги другите, но запомните дека вистинската љубов е пронајдена само на крстот.

Спремете се за распетие, зошто само на тој начин ке ја победите единственоста на смртта и ке дојде до воскресение на љубовта.

Ние немаме друг пат освен љубов, дури и ако го чувствуваме распетието болно поради нашата природа.

Гледате, Бог ни стави чувство за гледање во главата.

Зошто? Дали знаеш?

Така да не можеме да се видиме себеси. Така да гледаме само друго и да го сакаме другото. И така да се себе видиме само во очите на другиот.

Старица Гаврилија ( Папајанис)