Единствениот смртен грев, кога се исповеда со понизност и искреност, секако е простен, но НЕ СЕ ЗАБОРАВА...

 

Единствениот смртен грев, кога се исповеда со понизност и искреност, секако е простен, но НЕ СЕ ЗАБОРАВА...

 

Еднаш 20-годишник сонувал за својот брат кој пред 17 години го абортирала неговата мајка!

Мајко, вечерва видов сон и не ми излегува од глава. 

Бев дома и влезе еден млад човек, 2-3 години помлад од мене, и ми рече: 

Ние сме браќа. 

Но, нашата мајка не ми дозволи да бидам со тебе денес. 

Никогаш не ми дозволи да си играм со тебе, да се смеам и да плачам. 

Тогаш му одговорив дека немам брат. 

Само една сестра 2 години постара. 

Но, тој упорно ми рече да те прашам што направи едно утро во март и да ти кажам дека како што ние ќе пораснеме, така и тој ќе порасне...

Мајката кога го слушнала ова се онесвестила! 

И кога се опоравила, на своите деца им признала што направила тоа утро... 

Односно, кога таа забременила со нивното 3-то „дете, разговарале за тоа со сопругот, сестра и и пријателка, како што е вообичаено, и решиле да го абортираат ова дете.

Мајката се чувствувала лошо и со години Духовникот не ја дозволувал нејзината Света Причест. 

Но, исто така често, кога ќе се сетеше, тагуваше и плачеше долги години, па на синот му се случи претходниот сон...

Тоа е единствениот смртен грев, каде исповедан со понизност и искреност, се простува но не се заборава. 

Жалењето останува и се враќа за живот! 

И ова е направено, за да не се повтори, 

но и приказна за заштита 

и казна за „неуките“ и олиговерници...