Не дозволувајте ништо да ве обесхрабри!...

 

Не дозволувајте ништо да ве обесхрабри!

 Нашата цел во животот е да станеме совршени и Свети.  Да се ​​појавиме како деца Божји и наследници на Царството Небесно.  Да внимаваме да не се лишиме од иднината заради сегашниот живот.  Можеби, поради грижите ја занемаруваме целта на нашиот живот.

 Само постот, бдението и молитвата не ги носат посакуваните плодови, бидејќи тие не се цел на нашиот живот, тие се средство за постигнување на целта.

Украсете ги вашите светилки со доблести.  Потрудете се да ги истерате страстите на душата.  Исчисти го своето срце од секаква нечистотија и чувај го чисто, за да дојде Господ и да се всели во тебе, за да те облее Светиот Дух со своите Божествени дарови.

Драги мои деца, сите ваши интереси и грижи нека бидат во нив.  Оваа нека биде цел и незапирлива желба за  сите ваши молитви кон Бога.

Барајте го Господа секој ден, но во своето срце, не надвор од него.  И кога ќе Го најдете, застанете со страв и трепет како Херувимите и Серафимите, зошто вашето срце стана Божји престол.

 Но, за да го најдете Господа, понизете се до земја, зашто Господ не ги сака гордите, а ги сака и ги посетува понизните по срце.  Затоа вели: На смирениот и паднатиот со дух и на оној што трепери пред Моето слово (Ис. 66, 2).

 Водете ја добрата борба и Бог ќе ве зајакне.  Во борбата ги идентификуваме нашите слабости, недостатоци.  Тоа е огледало на нашата духовна состојба.  Кој не се борел, не се познавал себеси.

 Обрнете внимание и на најмалите детали.  Ако те снајде некој грев од невнимание, не очајувај, туку брзо стани, оди кај Бога кој има моќ да те врати.  Големата тага крие гордоста.

 Прекумерните таги и очајувања се штетни и опасни, а ѓаволот често ги влошува за да го попречи напредокот на воинот.

 Имаме длабоко вкоренети слабости и страсти и недостатоци многу се исто така наследни.  Сето тоа не се прекинува со грчевито движење, ниту со ревност и тешка тага, туку со трпение и истрајност, трудољубивост, грижа и внимание.

 Долг е патот до совршенството.  Молете се на Бога да ве зајакне.  Соочете се со вашите падови со трпение, а откако брзо ќе станете, трчајте и не стојте, како деца, каде што сте паднале, плачејќи и тагувајќи неутешно.

Гледајте и молете се да не паднете во искушение.  Не очајувајте ако постојано паѓате во старите гревови.  Многу од нив се силни по природа и по навика.  Со текот на времето, сепак, и со трудољубивост, тие се победени.  Нека ништо не ве обесхрабрува.

 Свети Нектариј Егински