Ти продолжуваш да трчаш...
Собираш пари, трошиш пари, плаќаш сметки, се препушташ на уживањето.
Сепак, не си среќен. Иако ја имаш работата, семејството и љубовниот живот на страна, не, не си среќен. Нешто секогаш недостасува.
Гледате, токму тој механизам на производство на потребите на современиот човек не ве остава на мира.
Секогаш има нешто што го немаш. Нешто што сфаќаш колку ти е потребно и веднаш очајно сакаш да го добиеш.
И таму каде што некој друг би рекол „Фала му на Бога“, ти се нурнуваш во потрагата, претворајќи ја во безздивливо „Помош, Мајко Божја“.
И некако ја губиш смислата на вашиот живот.
Некако престануваш да го цениш она што доаѓа и го бараш она што го немаш. Нивното отсуство те прогонува и твојот ум се заглавува таму, на она што ти недостасува. Жал ми е што ти кажувам, пријателе, но главното нешто што ти недостасува
не е она што го бараш.
Ти недостасува благодарност и емпатија. Погледни околу себе. Погледни ги сите овие несреќни луѓе што живеат во шатори. Погледни ги оние што губат работни места, домови, луѓе.
Погледни ги уште полошо оние кои се борат за своето здравје во мизерна државна болница. Или дури и во богата приватна клиника, истото го прави. Погледни ги нив.
Тие беа луѓе како тебе. Трчаа да ги стигнат желбите што ги нарекуваа потреби, а пропуштаа нешто поважно: животот.
Погледни ги оние на кои им беше нанесена најтешката шлаканица од болка. И така се освестија, ги ревидираа своите вредности, сфатија што треба да се стреми човек, што треба да посакува. Здравјето пред сè, пријателе мој, и луѓе до тебе да те сакаат и да се поддржуваат едни со други. Но, пред сè, да се разбираат едни со други. Само на овој начин животот поминува со смисла. Само на овој начин се користи времето на секого во ова создавање. Ако се потрошиш барајќи сè што ти раѓа умот, ако си притиснат да го пронајдеш и да се фокусираш само на тоа, тогаш си изгорен.
Тогаш немаш надеж, човеку. Погледни околу себе и сфати на добар, бескрвен, безболен начин што навистина значи животот и кои треба да бидат твоите приоритети.
И успори.
Земи го својот крст дека ти и твоите луѓе сте добри и биди благодарен за она што го имаш. И дури и ако ти недостасува повеќе. Не е важно. Сè се случува. И ако сепак не се случи, никој нема да биде разочаран. Пред сè, здравје и насмевки. И вера и соништа. И волја за живот. За живот со свое вистинско значење, правилно структуриран, правилно насочен.
Затоа, преиспитајте ги вашите ставови пред да биде предоцна.
(Преземен текст)