Десет минути сами со Христос, една ноќ по друга и вашиот живот ќе се промени...

 

Десет минути сами со Христос, една ноќ по друга и вашиот живот ќе се промени...

Молете се навечер. 

Молете се сами. 

Молете се без да користите книга, без никаква имагинација, без размислување.

Само останете будни десет минути по будењето за да испиете чаша вода, откако вашето дете ќе се разбуди. 

Застанете таму во мракот и не мрдајте и не испуштајте звук. 

Направете времето да застане, фатете го моментот и подарете го пред Христа како скромна понуда: ова сум јас, ова е моето вистинско јас, ова е оној што треба да го спасите.

Всушност, може да биде корисно да заборавите дека треба да се молите. 

Повеќето од нас  имаат толку ужасно искривени идеи за тоа што е молитвата  што е подобро едноставно да заборавиме дека воопшто треба да се молиме. 

Само застанете таму и гледајте во темнината надвор од вашиот прозорец. 

Во други времиња, направете поклон и затворете ги очите додека сте на подот и останете таму, почекајте таму. 

Држете го вашето тело во поза на чекање, но исфрлете ја секоја мисла од вашиот ум. 

Не кажувај ништо. 

Не мисли ништо. 

Не замислувајте ништо. 

Немој да се молиш. 

Не мрдајте. 

Само почекајте да го почувствувате Неговото присуство.

Почекајте Тој да обрне внимание на вашата тишина, вашата тишина, вашата смрт. 

Почекајте го Христос и Тој ќе дојде затоа што љубовта го поттикнува.

Тоа е привилегијата да се молиме во тој момент. 

Ноќта е штит од мисли, од фантазии и сентименталност. 

Обидете се да бидете присутни во овој момент , обидете се да бидете свесни за тишината што ве опкружува, оставете ја празнината на оваа темнина да ве прегрне, оставете ја да влезе во вас и да ве исполни со мир и тишина. 

Има нешто речиси мистично во оваа скриена тишина и тишина пред Христа. 

Оваа темнина, оваа изолација, оваа инстинктивна свесност за нечија смртност, сето ова го поттикнува човекот да отвори патишта до кои би било невозможно да се отвори преку ден.

Бидете свесни дека сте будни пред Христа во време кога светот спие, беспомошен и ранлив. 

Ти си буден пред Христа, стремејќи се кон светот, стана посредник за овој паднат, заспан свет кој е едно со тебе и за кој Христос умре.

Десет минути сами со Христос, една ноќ по друга и вашиот живот ќе се промени. 

Кога ќе се разбудите и ќе се соочите со грижите на новиот ден, има нешто во вас што се радува,  вие и Христос споделувате тајна, вие и Христос делите битка.

Вашата душа знае дека е нахранета и исто така знае дека што и да се случи во текот на денот, ноќта секогаш ќе се враќа со својот мир и тишина. 

Ќе го живееш денот чекајќи ја ноќта, затоа што кога ќе падне ноќта, повторно ќе се донесеш како жртва пред твојот Создател и твојот Создател ќе те нахрани уште еднаш.

 Отец Серафим Алдо