Болката е како лихвар.
Ако ѝ дозволиш да ти влезе во срцето, никогаш нема да можеш да ја вратиш. Таа секогаш ќе бара повеќе, повеќе, сè додека не изгубиш сè.
Таков е страдалниот човек. Не може да ги отплати долговите, да стои исправено; болката сè одзела. Срцето му се предало, умот му се замаглил, душата му се збунила, телото му се изморило.
И тој бара утеха и помош. И обично брза да ја добие. И потоа прави погрешни избори и наместо да добие олеснување, тоне уште подлабоко во долговите на страдањето.
Затоа почекајте малку. Не брзајте.
Боли, знам. Но почекајте. Дајте си време. Не заборавајте дека овој лихвар прашува само кога вие самите ќе се сетите на него.
Да, не е лесно да се заборави. Но барем не се сеќавај на него постојано, не обидувај се да разговараш со него секој ден. Остави го некое време, додека некако некако не се справиш со него. Побарај помош веднаш. Не обидувај се сам. Разговарај со некој на кого му веруваш. Разговарај за твојот долг, твојата болка, твоето страдање. Извади го од глава. Ако другата личност те сака, ќе разбере, ќе ти помогне...
Нема закана ако сакаш да бидеш слободен.
Болката не е срамна.
Срам е кога некој омаловажува некого што е во болка.
Да, ти велам повторно, знам дека е тешко кога си во оваа болка, конфузија, темнина. Но, не брзај да реагираш, да одлучиш, да дејствуваш.
Ти си жив и тоа е важно.
И има болка во животот, но животот не е само болка; тој е исто така радост и светлина.
Не го храни овој тиранин со опсесии, со себичност, со омраза и зло.
Бидејќи на крајот ќе изгубиш, ќе станеш премногу задолжен и никогаш нема да можеш да вратиш.
Доста со долгот. Го плати со солзи, со непроспиени ноќи, со неочекувана тага. Веќе не му должиш. Да, повеќе не и ништо не и должиш.
Но, му должиш на животот.
Да, на твојот живот што го заборави.
Си должиш себеси, што не се сакаше себеси.
Му должиш на Бога и на твоите луѓе што те сакаат.
И што сакаат?
Да избегаш...
Сакаат да им дозволиш да те сакаат...
Насмевка од тебе!
И колку чини една насмевка?
Ништо...туку сè.
Архимандрит Павлос Пападопулос
✍️ Подготвено од блогот „Православни Духовни поуки од Светите Старци“