Не секој ќе нѐ разбере.
Ќе нè разберат погрешно.
Ќе нè протолкуваат погрешно.
Ќе нè омаловажат.
Можеби дури и ќе нè мразат.
Па што?
Ние не контролираме како размислуваат другите, ниту пак ги контролираме нивните емоции.
Она што можеме да го контролираме се само нашите сопствени мисли и однесување.
Освен тоа, начинот на кој секоја личност ги толкува настаните е нивна сопствена одговорност, а не наша.
Бидејќи луѓето секогаш разбираат што сакаат, што им одговара, што ги оправдува.
Некои луѓе, на пример, гледаат монах.
Едниот мисли: каква штета, каква глупост е ова.
Другиот мисли: каква величина, какво самоодрекување е ова.
Што и да имаме во нашите срца, на крајот го одразуваме кај другите.
Злите и нечесните гледаат зло и измама насекаде.
Добрите гледаат добрина и љубезност насекаде.
Сомничавите гледаат заговори насекаде.
Побожните гледаат духовни борби насекаде.
Алчниот човек е навреден дури и од мало стапче за темјан.
Лакомиот секогаш гледа можности за задоволства и гозби.
Покајникот не гледа ништо друго освен својот грев, не се грижи за другите, само понизно моли за милост...
Архимандрит Павлос Пападопулос