Не опивајте се со вино, туку исполнувајте се со Духот…
Божјото слово јасно нè предупредува: „И не опивајте се со вино, од кое произлегува блуд, но исполнувајте се со Дух“ (Ефесјаните 5:18). Пијанството не е невино, туку донесува збунетост, темнина во душата и уништување во животот. „Виното е потсмевка, ракијата – бунтовник; и секој, кој им е потчинет, не е разумен“ (Изреки 20:1). И на друго место: „Не биди меѓу оние, што се опиваат со вино, меѓу оние, што се презаситуваат со месо, –зашто пијаницата, и блудникот и оној што се прејадува, ќе осиромашат, а сонливоста ќе ги облече во партали“ (Изреки 23:20-21).
Постојат многу причини да не пиете алкохол, но не треба да ги броите, бидејќи само првата е доволна: алкохолот е отров што убива бавно. Удира подмолно; Не ве соборува веднаш, туку ден по ден ви го јаде црниот дроб, ви го заматува умот, ви ја ограбува меморијата, ви ја краде силата и ви остава сенка од себе.
Кога луѓето велат „ајде да одиме на пијалок“, тие нема да се радуваат, туку да стават во себе нешто што ја гори крвта и ја уништува душата. Алкохолот не е пријател; тој е смртоносен непријател. Ги разделува семејствата, ги полни болниците со луѓе кои мислеле дека имаат контрола, ги одзема татковците и мајките од нивните деца и остава рани што никогаш не заздравуваат. Ви дава половина час лажна радост и краде години живот. Ви дава минлива смеа, но ве оптоварува со болка што никогаш не поминува.
Секое празно шише крие приказна за уништување. Ја гледате во очите на пијаницата: изгледа како смеа, но е празна смеа. Тие покажуваат радост, но зад неа лежи тага, осаменост и депресија. Ја гледате во сообраќајни несреќи што бришат животи во еден миг. Ја гледате во затвори исполнети со избори направени во една ноќ. Го гледате тоа во домовите што биле разурнати и никогаш не биле обновени.
Нема „безбедна“ доза на отров; нема „само малку“. Постои само отров. И секој пат кога ќе кажете „да“ на алкохолот, ќе кажете „не“ на животот. Бог ни покажува друг начин: „подобро е да не јадеш месо, да не пиеш вино и да не правиш ништо, од кое братот твој се сопнува, или се соблазнува, или, пак, слабее“ (Римјаните 14:21). Христијанинот не е роб на чашата, туку раб на Христос, кој го ослободил со Својата крв.
Единствениот избор што вреди да се направи е да се живее чисто, со бистар ум, силно тело и слободна душа. Животот е еден и не треба да се троши во шишиња. Животот е светлина, семејство, љубов, цели, иднината што ве чека. Не дозволувајте алкохолот да ви ги украде соништата. Родени сте да стоите исправено; родени сте да живеете слободни. „Сè ми е позволено, но не е сè полезно; сè ми е позволено, но ништо не сакам да завладее над мене“ (1. Кор. 6:12).
Наместо лажното вино што го гори телото и ја расипува душата, Господ ја нуди вистинската чаша на спасението, Неговата света крв. „Вкусете и ќе видите, колку е благ Господ! Блажен е оној човек, кој на Него се надева!“ (Псалм 33:8). Ова е единствената опиеност што е важна: да се исполните со Христос, да се опиете со Неговата љубов, да се наситите со Неговата светлина.
Свети Јован Златоуст вели: „Пијанството е полошо од самиот ѓавол; зашто ѓаволот влегува само ако му отворите, но пијанството само по себе ја отвора вратата на ѓаволот“. И на друго место: „Пијанството не само што носи грев, туку ги множи сите други. Пијаницата нема ум, нема суд, нема срам“. Свети Василиј Велики додава: „Оној што се предава на пијанството станува мртов пред да умре, зашто ниту мисли ниту дејствува како жив човек“.
Бог ве повикува на слобода, а не на ропството на чашата. Не ја продавајте својата душа за момент на лажна радост, кога пред вас лежи вечна радост.
Не кажувајте „да“ на алкохолот и „не“ на животот. Изберете го Христос, кој дава слобода и светлина.