Ние луѓето не живееме во сегашноста.
Или остануваме заглавени во минатото, или живееме со константа „ако“ за иднината.
И времето минува...
И се будиме еден ден и сме изгубиле цел живот...
Еден ден се будиме и не сме уживале во работите што беа навистина важни и беа пред нас цело време...
Ние луѓето не живееме во сегашноста.
Живееме со спомени и фантазии цел живот.
И на сите ни недостасува нешто...
Понекогаш тоа е нешто што сме го изгубиле и оставиле зад себе во минатото, а понекогаш е нешто што замислуваме дека ќе дојде.
Ние луѓето не живееме во сегашноста.
Казнети сме од нашите мисли...
Учиме од помислите.
Нашиот најголем непријател сме самите ние...
Елефтеријадис Елефтериос