Секој што постапува на таков начин што праведните луѓе се омаловажуваат, на крајот се омаловажува себеси и го воздигнува праведникот.
Кој и да постави камен на патот на праведникот, самиот се сопнува на него и го принудува праведникот да се искачи на ридот од каде што патот на праведникот е појасно видлив.
Кој дува за да го изгасне пламенот на праведникот, на крајот го прави посилен и го гаси својот пламен.
Во бурното море на светот, Бог е карпата на која се спасува праведникот, додека атеистот го уништува својот брод.
Во бурното море на животот, праведникот е камен на кој се сопнува грешниот човек. Грешникот, кој сака насилно да го скрши овој камен, на крајот паѓа во дупката што ја покрил каменот.
Кој фрла прашина против ветерот, ослепува. Кој фрла многу камења во езеро, на крајот ќе се удави.
Многу пати, се чини како Бог да дозволува правдата да биде невооружена и незаштитена на овој свет. Но, Тој го прави ова за да ја покаже Својата моќ, бидејќи нишката на правдата е посилна од јажето на неправдата. Тиранинот брза да ја пресече нишката на правдата, но на крајот се заплеткува во неа и е убиен.
сатаната сакаше да го уништи праведниот Јов, но на крајот го воздигна на небото. Во моментот кога Јов изгледаше слаб, го победи сатаната. сатаната сакаше да го уништи царот Ирод и успеа, бидејќи Ирод не му пружи никаков отпор. И во моментот кога Ирод изгледаше семоќен, беше уништен.
Многу пати, сè што доаѓа од Бога, во овој живот, изгледа слабо, но на крајот е посилно од ѕвездите и огромните океани.
Набљудувајте и учете од следниве случаи кои се спротивставуваат еден на друг и забележете ја поуката што ја учат: Мојсеј и фараонот, Давид и Голијат, Јов и сатана, Ерусалим и Вавилон, Даниел и Дариј, апостолите и Рим. Ако можете да ги разберете поуките што Бог ги дал со овие јасни примери, ќе извикате од радост со божествениот Давид: „Едни – со коли, други – со коњи, а ние со името на Господа, нашиот Бог, се фалиме“ (Псалм 19:8).
Тогаш ќе разбереш, со својот разум и со своето срце, и ќе ги прифатиш следните зборови на апостол Павле: „Но Бог ги избра безумните работи на светот за да ги посрами мудрите, и Бог ги избра слабите работи на светот за да ги посрами силните. И Бог ги избра ниските работи на светот и презрените, дури и оние што не се, за да ги уништи оние што мислат дека се нешто“ (1. Кор. 1:27-29).
Каква е тогаш судбината на доброто во овој свет и каков е неговиот пат? Во ниедна друга приказна за овој свет не можете толку јасно да ја видите измамничката слабост на доброто и неговата неодолива моќ како во приказната за Исус Христос. Овој Најпознат дојде во светот како Непознат. Овој Најправеден беше осуден како Неправеден. Овој Најмоќен дозволи да биде убиен како Најслаб. И што се случи на крајот? На крајот дојде Неговата победа и Неговата слава. Дојде Неговата победа и Неговата слава и поразот и срамот на оние што не Го прифатија, не Го препознаа и Го мачеа. Секако, вистинскиот крај не дојде.
Зашто кога ќе дојде крајот, тогаш ќе се види целата величина на Неговата победа и целиот сјај на Неговата слава. Тогаш ќе се види целиот ужас на поразот и срамот на оние што го прогонуваа и мачеа.
Секој пат кога непријателите на доброто, непријателите Божји, поставуваа стапица за Христа, самите паѓаа во неа. Кога Го омаловажуваа, самите беа омаловажувани, кога сакаа да Му ја затворат устата, самите молчеа. Всушност, сè што правеа за Негов срам, на крајот го правеа за Негова слава и за свој срам. Така се случи тогаш, така се случува и денес.
Секој што денес му се спротивставува на Христос ќе падне и ќе биде уништен и ќе даде можност силата и славата Христова да заблескаат посилно. Така е и денес, така ќе биде утре до крајот на светот…
Свети Николај Велимировиќ