Вистина е дека денес има изобилство од физичка и душевна болка. Понекогаш човекот е одговорен за тоа, а понекогаш не. Важно е некој да му помогне во времето на болка. Да не дозволи да се разочара, да се удави во осаменост, да се повреди уште повеќе.
Исто така е вистина дека на усните на секој страдален човек често се издига тоа познато и длабоко „зошто јас, Боже мој“? На ова човечко „зошто“ не мислиме дека постои лесен и брз одговор.
Одговорот ќе дојде подоцна од самиот Распнат Богочовек. Човекот е достоен да учествува во крстот Господов. Немојте да мислите дека ова е нешто мало.
Преку болката, молитвите секако се попобожни, поусрдни, попријатни. Тие прво даваат мир на трпение во искушението, ја намалуваат бараноста, тие навистина се смирени, тие даваат радост на надежта и здравје на душата. Во нас ќе го најдеме Бога.
Колку побрзо ќе го сретнеме, толку побрзо ќе бидеме ослободени и навистина среќни.
Темата за болеста секогаш останува актуелна. Многумина се болни во домовите, во болниците, на улиците. Ние самите сме болни, нашите луѓе. Денес ние, утре другите и обратно. Болката тропа на сите врати, во секое време неселективно, на богатите, сиромашните, младите, старите, образованите, необразованите, на сите.
Зошто се разболуваме и зошто страдаме? Истото прашање се враќа со сериозност. Различните болести не се само од гревови. Светителите исто така имале многу и големи болести.
Болестите нè тераат да се сетиме на заборавениот Бог, да Го повикаме, да се поврземе со Него. Сеќавањето на Бога придонесува за искрено покајание. Болестите, навистина, се за да нè доближат до Бога, а не да нè оддалечат од Него.
Ја докажуваме нашата вера во Бога со трпение во искушенијата, па дури и во болката од болеста.
Ако болката ве направила сочувствителни, сте победиле. Ако болеста ве натерала повеќе да се сеќавате на рајот, сте благословени и среќни. Ако болката ви ги исчистила очите, за да можете подлабоко да ги гледате настаните и работите, тогаш сте богато победиле.
Ако светата болка те направила, брате мој, потрпелив, похрабар, потолерантен, фала му на Бога од дното на твоето срце што се разболе. Затоа што се разболе и на крајот победи на овој начин.
Без болка имаш многу освојувања, но немаш вистинско знаење. Болката го усовршува човекот. Без болка човекот би бил тврд и суров. Болката раѓа солзи, а солзите прочистување. Солзите ги полеваат миризливите цвеќиња на посветеноста, на каењето, на почитта, на побожноста, на благословот.