Искушенијата секогаш ќе доаѓаат како морски бранови.
Смислата е да бидете на цврста основа на вера, вистина, трпение, цврстина, љубов, прошка.
Потоа, без разлика колку бранови на искушенија доаѓаат да ви наштетат, тие на крајот не можат да ви наштетат.
Но, треба цврсто да стоиш во својата вера во Бога и Неговата Божествена Промисла. Не дозволувај мислите да влијаат врз тебе и да ти ја скршат надежта.
Гледај дека Господ на крајот те штити.
Малку вода може да дојде кон тебе, но јачината на брановите останува далеку од тебе.
Затоа издржија барем оваа закана што всушност не те допира.
Бидејќи искушенијата можат да нè скршат само кога ќе им дозволиме, само кога ние, наместо цврсто да стоиме во верата и молитвата, влегуваме во морето мислејќи дека можеме сами да ги скротиме брановите.
Личноста која, со смирение и доверба во Бога, го доживува секое искушение што му доаѓа во животот, не само што не излегува изгубено, туку и разбира колку е благословено од Бога.
Искушенијата за него сега се бранови што се кршат покрај него, без да го загрозат неговиот внатрешен мир.
Можеби моментално ќе биде изненаден од големината, интензитетот и честота на брановите, но не ја губи смиреноста, не се обесхрабрува и не се вознемирува.
Тој веднаш го насочува својот ум и срце кон Оној кој одеше по брановите.
Искушенијата секогаш ќе постојат. Затоа секогаш сме повикани да бидеме подготвени да се справиме со нив на побожен начин.
Повикани сме да се откриеме себеси преку искушенијата и да еволуираме духовно.
Повикани сме да се соочиме со нашето зло и страсно јас кое, со првите заканувачки бранови, наместо да се повлече, се обидува да се бори против нив за да победи и да биде оправдано; и не разбира дека правејќи го тоа, вие водите подлабоко во неговото духовно уништување.
Ти го правиш тоа и ништо не може да ни наштети духовно ако не го дозволиме тоа.
Без разлика што ни направиле, без разлика што ни се случило, наш слободен избор е каков став ќе заземеме, какви мисли ќе имаме, како ќе реагираме.
Архимандрит Павлос Пападопулос