Се гледаш себеси среќен, а сепак потврдуваш дека си ја создал/а својата среќа сам/а, без Бог или луѓе.
Затоа го отфрлате нашето гледиште, имено дека секој човек му должи молитва на Бога, а милостина на својот ближен. „Ни молитви на Бога, ниту милостина на својот ближен“, велите, и со тоа се сметате себеси за среќни.
За мене е навистина невозможно да се размислува за среќа надвор од Бога и луѓето. Мислам дека дури и не си ја допрел среќата, туку ги мешаш феномените и ја нарекуваш среќата безгрижно преживување. Собрал многу од она што земјата може да го даде, си јадел и пиел и мислиш дека не ти треба никој околу тебе.
Но, знаеш пред сè дека земјата не дава ништо на никого без Божја заповед. И што и да ви дала, го дала по Божја заповед . Подлабокото разбирање нè учи дека немаме ништо свое што трае на овој свет. Сè е минливо и позајмено - брзо поминува и доаѓа како виор. Здравјето, силата, убавината, имотот, честа, моќта, големото знаење, уметничкиот талент, сите дарови се дарови. А искушенијата со кој Создателот ги испитува луѓето има врска со верата, милоста, почитта и секоја добра карактеристика.
Испитувањето лежи во демонстрирање на две работи. : Прво, дали човекот знае од каде му е даден некој дар, и второ, дали му оддава слава и благодарност на својот Дарител. Слушнете го овој прекрасен совет на големиот пророк Еремија кој извикува: „Подајте слава на Господа, вашиот Бог, додека Он сè уште не испратил темнина...“ (Еремија 13:16). Започнете брзо да го славите Бога и да Му благодарите пред да падне темнината врз вашиот живот. Зашто кога ќе дојдат темнината, страдањето, неволјата и болеста, падот и лудилото, што ќе правите тогаш? Кому ќе се молите? И кој од луѓето ќе ви се смилува, бидејќи бевте без трага од милост?
За да не ви падне страшна и тешка темнина во животот, слушајте ги и запомнете ги овие свети зборови од Библијата: „Господ нема да ја изгладни душата на праведникот, туку животот на злиот ќе го собори“.
Свети Николај Велимировиќ