Нека Божјата благодат биде со вас!
„Мојата молитва“, пишуваш, „е некако ладна и слаба“. Студенилото и слабоста не се во молитвата, туку во оној што се моли. Обиди се да се молиш како што треба, и молитвата ќе ти оди добро.
Кога ученикот пишува невнимателно, наставникот го грди и му се заканува со казна. Потоа тој се концентрира и почнува да пишува правилно.
Затоа, обвинувајте се себеси и заканувајте си се со божествена казна, за да можете да се концентрирате и да почнете правилно да се молите. Ние ги водиме нашите човечки работи совесно и внимателно, за да не нè обвинуваат луѓето.
Сепак, ние ги водиме Божјите работи несредено, бидејќи Господ е тивок, долготрпелив и ни дава можност нам, на Неговите деца, кои толку многу имаме корист од Неговата добрина, да Му служиме.
О, колку горчлив ќе биде часот на нашето извинување пред Неговиот ужасен суд, кога ќе бидеме принудени да ја признаеме нашата вина за нашата небрежност!
Каде отиде твојата молитва? Досега добро одеше. Веќе ја почувствува нејзината благотворна енергија во твоето срце. Па ќе ти кажам каде отиде. Откако се помоли неколку пати со внимание и ревност, доби толку брза помош од Свети Сергеј Радоњежски.
Тогаш си помислил дека молитвата веќе се вкоренила во твоето срце и дека ќе помине добро сама по себе. Затоа почнал да се молиш небрежно и брзоплето. Исто така, престанал да се чуваш од помислите. Твојот ум се предал на размислување и скитање.
Резултат: Се молиш... без да се молиш! Сега само треба повторно да ја започнеш борбата за присвојување на вистинската молитва, барајќи помош од Господ за ова.
Никогаш не сметајте ја никаква духовна работа, особено молитвата, за утврдена и сигуренa. Секогаш молете се како да ја правите за прв пат. Гледате, сè што се прави за прв пат се прави со најжешка ревност.
Се плашам дека си почнал да го извршуваш своето дневно молитвено правило на основен и површен начин, настојувајќи да го исполниш што е можно побрзо. Да не се повтори ова, бидејќи претерано го растажува Господа.
Подобро е да се каже само дел од пропишаните молитви на вашето владеење со страв Божји и почит, отколку да се кажат сите случајно. Подобро е да се каже дури и едно „Господи, помилуј!“ од срцето, паѓајќи на колена во каење, отколку да се моли многу и безгрижно.
Обвинувај се себеси строго за оваа твоја небрежност, поради која твојата молитва е бесплодна. Оној што се моли внимателно и марливо, секогаш ужива во благотворните плодови на молитвата. О, од какви добри работи сме лишени кога се молиме небрежно!
Како се случува ова и која е причината за брзањето во молитвата? Не е јасно. Во други дела поминуваме часови и мислиме дека времето тече. Во молитвата, напротив, мислиме дека времето стои.
Едвај почнавме да се молиме, и ни се чини дека поминале часови. Па затоа сме занесени од оваа илузија и брзаме да завршиме што побрзо. Сепак, нема никаква корист од таквата молитва.
Што треба да се направи тогаш? Еве што прават некои: Тие одредуваат временски период за молитва, на пример, четвртина час, половина час или еден час, осигурувајќи се дека откако ќе се исполни ова однапред одредено време, часовникот ќе отчука.
Значи, додека се молат, не им е грижа за бројот на молитви што ќе ги изговорат, туку само за нивната непрекината и срдечна заедница со Господ. Други, пак, го прават следново: Тие одредуваат време за молитва и пресметуваат колку бројаници ќе направат во тоа време, влечејќи ги чворовите без брзање.
Потоа, во времето на молитвата, тие полека и внимателно прават ист број бројаници. Има и други кои толку се навикнале на молитвата, разгорени од божествената љубов, што кога се молат не чувствуваат ништо друго освен задоволство и радост.
Затоа тие ретко го следат само нивното пропишано молитвено правило; тие обично го удвојуваат и тројно го зголемуваат.
Изберете го методот што најмногу ви одговара и применувајте го со ентузијазам, прецизност и доследност. Не можете да постигнете духовен напредок без специфично молитвено правило.
Секако, оние кои се ревносни за молитва немаат потреба од правила.
Веќе ти пишав да ги научиш напамет вообичаените дневни молитви и да ги кажуваш без секој пат да го отвораш Молитвеникот. Кога се молиш, прифати го секој збор не само со мисла, туку и со емоции.
И ако понекогаш, од збор од псалм или молитва, вашите сопствени молби изникнат спонтано, не ги задушувајте. Дозволете им да излезат слободно. Не грижете се дали ќе имате време да го завршите циклусот на пропишаните псалми и молитви; сè додека дојдете во суштинска заедница со Господ.
Што ќе се случи ако ги кажувате сите молитви брзо и невнимателно? Во времето што го имате, кажете само една молитва или само еден псалм, но со будност, внимание, почит и преданост.
Некој ми кажа дека често, во одреденото време на молитвата, тој успева само да го каже „Оче наш“, бидејќи неговиот ум е буден на секој збор од неделната молитва.
И друг ми раскажа дека еднаш, за време на утринската служба, неговиот ум бил зафатен и неговото срце било толку преплавено од значењата на 50-тиот Псалм што не можел да каже ништо друго.
Научи се да се молиш вака и, со Божја благодат, наскоро ќе ја доживееш внатрешната молитва. Тогаш повеќе нема да ти требаат правила. Стреми се, бидејќи поинаку ништо не е можно.
Ако не успеете во подвигот на молитвата, не очекувајте да успеете во која било друга област од духовниот живот. Молитвата е извор и корен на сите добри нешта.
Нека ве благослови Господ!
Свети Теофан Затворник