„Бдејте и молете се, за да не паднете во искушение. Не очајувајте ако постојано паѓате во стари гревови.“ - Свети Нектариј Егински

 Целта на нашиот живот е да станеме совршени и свети. Да станеме Божји деца и наследници на царството небесно. Да внимаваме да не се лишиме, заради сегашниот живот, од иднината, да не ја занемариме целта на нашиот живот во грижите и грижите на животот.

Постот, бдението и молитвата сами по себе не ги донесуваат посакуваните плодови, бидејќи тие не се целта на нашиот живот, туку средство за постигнување на целта.

Украсете ги вашите свеќи со добродетели. Стремете се да ги отфрлите страстите на душата. Исчистете го вашето срце од секоја нечистотија и чувајте го чисто, за да дојде Господ и да се всели во вас, за да ве исполни Светиот Дух со божествени дарови.

Драги мои деца, нека сето ваше занимање и грижа биде во ова. Нека ова биде вашата непрестајна цел и желба. Затоа молете се на Бога. Барајте го Господа секој ден, но во вашето срце, а не надвор од него. И кога ќе Го најдете, стојте во страв и трепет, како херувимите и серафимите, зашто вашето срце станало престол Божји. Но, за да го пронајдете Господа, понизете се до земјата, зашто Господ ги гнаси горделивите, додека ги сака и ги посетува смирените по срце.

Ако се бориш во добра борба, Бог ќе те зајакне. Во борбата ги идентификуваме нашите слабости, нашите недостатоци и нашите недостатоци. Таа е огледало на нашата духовна состојба. Кој не се борел, не се познавал себеси.

Внимавајте дури и на малите престапи. Ако ненамерно направите грев, не очајувајте, туку брзо станете и потрчајте кон Бога, Кој има моќ да ве воздигне.

Во нас имаме длабоко вкоренети слабости, страсти и недостатоци, многу од нив наследни. Сите тие не се прекинуваат со грчевито движење, ниту со нетрпение и тешка тага, туку со трпение и упорност, со цврстина, со грижа и внимание.

Прекумерната тага крие гордост во себе. Затоа е штетна и опасна, а многу пати ја засилува ѓаволот, за да го прекине патот на борецот.

Патот што води кон совршенство е долг. Молете се на Бога да ве зајакне. Соочете се со вашите падови со трпение и, откако брзо ќе станете, трчајте и не стојте, како деца, на местото каде што сте паднале, плачејќи и тагувајќи неутешно.

Бдејте и молете се, за да не паднете во искушение. Не очајувајте ако постојано паѓате во стари гревови. Многу од нив се силни и по природа и по навика. Меѓутоа, со текот на времето и трудољубивоста се надминуваат. Не дозволувајте ништо да ве очајува.