Верата е голема работа! Гледате, дури и апостол Петар одел по брановите со вера. Но штом влегол разумот, тој почнал да тоне… Верата се зајакнува со молитва.
Да го молиме Христос да ни додаде вера и да ни ја зголеми. Што му рекоа апостолите на Христос? „Ти ни додаде вера“, не рекоа ли тие? Кога велите „ти ни додаде“, тоа значи дека му се доверувате на Бога.
Ништо не е тешко ниту за Бога ниту за светец. Пречката за нас луѓето е нашиот недостаток на вера, со која ги спречуваме големите божествени сили да ни се приближат.
И додека до нас има толку голема сила, ние, бидејќи во нас има голем човечки елемент, не можеме да го разбереме божественото, кое ги надминува сите човечки сили во светот, бидејќи божествените сили се семоќни.
– Старче , зошто Бог му дозволува на ѓаволот да нè искушува?
– Да ги избере Своите деца. „Прави, ѓаволе, што сакаш“, вели Бог, бидејќи, без разлика што прави, на крајот ќе си го скрши лицето на камен-темелникот што е Христос. Ако веруваме дека Христос е камен-темелникот, тогаш ништо не нè плаши.
Бог можеше да се ослободи од ѓаволот; Тој е Бог! Да сакаше, дури и сега би го собрал во топка во пеколот, но повторно го остава за наше добро. Дали би дозволил да страда и да го мачи Своето создание? Но, го остави до одреден момент и за одредено време, за да ни помогне со неговата злоба; да нè искушува, за да можеме да потрчаме кон Него. Само ако треба да излезе добро, Тој му дозволува на малиот ѓавол да нè искушува. Ако не излезе добро, Тој не го дозволува. Бог дозволува сè за наше добро. Да веруваме во ова. Сепак, што и да е, злобниот ни прави добро; тој ни помага да станеме свети. Затоа Бог го толерира.
Да се потпреме на Бога за човечки тешките работи и да не се потпираме на сопствените човечки напори, и Тој ќе го направи она што е најдобро.
Човекот , ако сака да не биде мачен, мора да верува во „без мене не можете ништо да направите“, што го рекол Христос. Тоа е, да очајува од себеси во добра смисла и да верува во Божјата сила. Кога некој очајува од себеси во добра смисла, тогаш тој го наоѓа Бога.
„Сета моја надеж ја положив во тебе“ ... Не дозволуваме Бог, господарот, да владее над нас; затоа страдаме. Мораме целосно да се препуштиме себеси и нашата иднина на Божјата Промисла, на божествената волја, а Бог ќе се погрижи за нас. Да имаме апсолутна доверба.
Да се довериме себеси, нашите деца, нашето семејство, целиот наш живот на Христос, Кој , како Бог, може да нè однесе низ оган и бура без да претрпиме ни најмала штета.
- Еј луѓе, имајте малку доверба во Христос! Сè што ни дава и ни наоѓа, го прави за наше добро! И ако не види дека ќе излезе нешто добро, не дозволува ништо лошо!
Бог знае. Тој има промисла за Своето творение.
Свети Пајсиј Светогорец