Не враќај зло за зло - зашто злото се множи во зло, а доброто расте во простување...


 


Не враќај зло за зло - зашто злото се множи во зло, а доброто расте во простување

Колку пати срцето сакало да возврати. Да го возвратам ударот, збор по збор, болка за болка. Колку пати душата извикала за „правда“, што била повеќе одмазда отколку вистина. Но, потоа, кога сè ќе се смири, кога ќе останеш сам во тишина, сфаќаш: победата не е во борбата, туку во останувањето човек.

Вистината понекогаш боли до коска. Луѓето на кои им верувате понекогаш ве предаваат. Оние што ги сакаш - болат. Оние на кои им дадовте сè - тие ви го вртат грбот. И боли. Но токму во таа болка, кога би било најлесно да се возврати, се мери величината на душата.

Око за око, и светот ќе ослепи. Зборовите се стари, но вистинити. Бидејќи одмаздата не го враќа мирот, туку само ја продолжува болката. Злото не е оган што го гасиш со оган. Злото се гаси со добро, трпение и тишина, што не е слабост, туку сила. Вера.

Душата е како јагне, нежна и бела. Но, кога ќе ѝ дозволиш да се одмазди – наместо овчар, таа добива волк. И волкот не познава милост. Тој руши, кине, уништува. И на крајот, тоа не го јаде другиот човек - те јаде тебе одвнатре. Тоа ти го одзема мирот, те лишува од благодатта и те оддалечува од Бога.

Христос не возврати. Кога плукаа на Него, Тој молчеше. Кога Му се потсмеваа, Тој гледаше со љубов. Кога Го распнаа, Тој се молеше: Татко, прости им, зашто не знаат што прават. Ако Тој, Совршениот, можеше да прости, кои сме ние да не простиме?

Понекогаш, кога не возвраќаш, тоа не значи дека си изгубил - значи дека си победил. Бидејќи одржувањето на мирот во срцето кога сте потопени во немир е духовна храброст.

Не дозволувај туѓата темнина да ја изгасне твојата светлина. Во туѓ грев, не барај дозвола за својот. Ниеден туѓ грев нема да го оправда твојот. Ако некој ти згрешил, неговата сметка е кај Бога. Но, ако возвратите – тогаш сте одговорни и пред Него.

Светите Отци велат: Подобро е сите луѓе да те ранат, отколку ти да повредиш еден. Затоа што секоја рана што те снаоѓа – ако не ја претвориш во омраза – станува мост кон Бога. Но, секоја рана што ја нанесуваш – дури и ако мислиш дека е оправдана – те одделува од Него.

Не му прави на твоето срце она што ти е направено тебе. Не прави оружје од болка. Подобро претворете го во молитва. Плачењето пред икони е посилно од која било одмазда. Љубовта што не е возвратена, Бог ќе ја врати стократно. И тишината пред навредата се смета за пофалба на Небото.

Ако треба да вратите нешто - вратете го со пари. Ако треба да кажете нешто - помолете се. Ако треба да страдаш од нешто, страдај за Него. И не бој се - Бог не е слеп. Секоја солза си има своја цена. Секој мир што си го зачувал, дури и ако можеби си бил вознемирен, ќе биде твој мир во вечната тишина на Рајот.

 Врати го своето срце кон Бога. Тоа е единствената размена во која не губите ништо, а добивате сè.


Амин