Молитвата на сиромашните е гласна пред Создателот
Секој крик од длабочините на болката, секоја молитва од срце која нема на кого да се потпре, стигнува до Божјиот престол побрзо од гром, потивко од ветерот и помоќно од кој било суд на земјата.
Тоа е гласот што Бог прво го слуша.
Затоа не ги презирајте сиромашните. Не поминувај покрај нив како камен. Зашто можеби неговиот глас ќе ви донесе спасение тебе и на твојот дом.
Еден човек, едноставен, но праведен, раскажа како отишол на суд за да ја чуе пресудата.
Тој знаеше дека двајцата сакаат да го уништат.
Тој знаеше дека тие веќе рекоа на суд дека ќе се заколнат против него. И човекот беше невин.
Но, во овој свет, честопати не е важно што си, туку што другите велат дека си.
Збунет, исплашен, тој тргна кон судницата.
И тогаш, на аголот од улицата, забележа човек без нозе, седејќи на ладен камен, со испружени раце, валкан од улицата, но очите му беа бистри како на дете. Тоа беше неговиот поглед – како да можеше да погледне во душата.
Човекот застана, извади што имаше и му го подаде.
Го погледна во очи и рече:
– Во неволја сум, брате. Молете се на Христос за мене!
Сиромавиот човек малку се насмевна и рече:
– Не плаши се, Бог ќе ти помогне.
И човекот си појде по својот пат. Тој дури и не го знаеше името на оној што му рече: „Не плаши се“.
Тој дури и не знаеше дали некогаш повторно ќе се сретнат. Но, неговото срце се смири.
Како некој веќе да донел пресуда - на небото.
На суд, кога дојде моментот на заклетва, двајцата што сакаа зло трепереа.
Тие се тресеа.
Тие не можеа да изговорат ниту збор.
И самите тие кажаа дека не можат да положат заклетва. Без објаснување, само страв.
И човекот беше ослободен.
Што беше тоа, ако не молитвата на сиромашните? Човек без име, без имот, без нозе - но со права пред Бога?
Затоа, кога ќе видите сиромашен човек, не гледајте во неговите партали.
Не му ја број нечистотијата.
Давајте му милостина - не како да давате нешто, туку како да примате. И кажи му:
– Молете се на Христа за мене. За моите деца.
За мојот починат. За мојата душа.
Затоа што не знаете во чие срце престојува Бог.
Никогаш не знаеш чија молитва може да ти ја отвори вратата кон спасението.
Можеби оној што спие под мостот има пристап до Престолот што ти, во твојата гордост, не можеш ни да го видиш.
И знај го ова: ако им даваш леб на сиромасите, тој ќе ти даде молитва.
И таа молитва може да биде многу поголем дар за тебе од кое било богатство на овој свет.
Точно така. Така нека биде. И така ќе биде.