Свети Порфириј Кавсокаливит :9 клучни точки за образованието на децата

 Свети Порфириј Кавсокаливит :9 клучни точки за образованието на децата

1. Образованието на децата започнува од моментот на нивното зачнување.

Фетусот слуша и чувствува во утробата на мајката. Да, тој слуша и гледа со очите на мајка си. Тој ги согледува нејзините движења и емоции, иако неговиот ум не е развиен. Лицето на мајката потемнува, потемнува и тоа. Мајката се лути, се лути и тој. Што и да чувствува мајката, тага, болка, страв, вознемиреност итн., и тој го доживува.

2. Светоста на родителите како одлучувачки фактор.

Она што ги спасува и прави добри деца е животот на родителите во домот.Родителите мора да се предадат на љубовта Божја. Ние мора да станеме светители во близина на децата со нивната благост, нивната трпеливост, нивната љубов. Секој ден да се стави нов ред, ново расположение, ентузијазам и љубов кај децата. А радоста што ќе им дојде, светоста што ќе ги посетила, ќе им донесе благодат на децата.

3. Преголемата заштита ги остава децата незрели.

Друго, што им штети на децата е прекумерната заштита, односно прекумерна грижа, прекумерна вознемиреност и стрес на родителите. Престанете со ова угнетување и прекумерна заштита и ќе видите дека детето тогаш ќе смири. Потоа ќе продолжи кога ќе го пуштите.

4. На детето му требаат ближни луѓе со горлива молитва.

Мајката не треба да се задоволува со опипливото галење за своето дете, но во исто време да го принесува и молитвеното галење. Детето во длабочината на душата го чувствува духовното галење, тајно испратено од мајка му и е привлечено кон неа. Тој се чувствува безбедно, сигурно, кога мајката со својата постојана, упорна и горлива молитва тајно го прегрнува своето дете и го ослободува од се што го држи.

5. Љубов Христова во домот.

Многу молитва и неколку зборови до децата.Сè се прави преку молитва, тишина и љубов. Дали ги разбравте ефектите од молитвата? Љубов во молитвата, љубов во Христа. Таа навистина има корист. Колку повеќе ги сакате децата со човечка љубов – која често е патолошка – толку повеќе ќе бидат збунети, толку понегативно ќе биде нивното однесување. Но, кога вашата љубов меѓу вас и вашите деца е христијанска и света, тогаш нема да имате проблем. Светоста на родителите ги спасува децата.

6. Пренесување на верата во Христа и Црквата без угнетување.

Нека научат и децата да се молат. За децата да се молат, мора да имаат крв од родители кои се молат. Овде некои испаѓаат и велат: „Додека родителите се молат, се побожни, ја проучуваат Светата Библија и децата се воспитуваат „во воспитување и опомена Господова“, следното е да станат добри деца. . Овде, сепак, гледаме спротивни резултати поради угнетувањето.

Не е доволно родителите да бидат побожни. Не смеат да ги угнетуваат децата, со сила да ги направат добри. Можно е да ги избркаме децата од Христа кога ги следиме оние од религијата со себичност. Децата не сакаат угнетување. Не ги присилувајте да ве следат во црква. Можете да кажете: „Кој сака може да дојде со мене сега или подоцна“. Бог нека им зборува на нивните души.

7. Придонесот на наставниците за психата на детето.

Со молитва и светост можете да им помогнете и на децата на училиште. Тие можат да бидат засенети од Божјата благодат и да станат здрави. Не се обидувајте хумано да ги поправите лошите ситуации. Не доаѓа добар резултат. Само молитвата ќе донесе резултати. Повикајте ја божествената благодат за сите. Нека благодатта влезе во нивните души и нека ги промени. Така би рекол еден христијанин.

Вие наставниците тајно, без да сфатите, пренесувате нервоза на децата и влијаете врз нив. Со вера, вознемиреноста исчезнува. Што велиме? „И сиот наш живот му се предаваме на Христа Бога“.

Одговорете на детската љубов со различност. Така, ако те сакаат, ќе можеш да ги одведеш до Христос. Вие ќе станете медиум. Нека вашата љубов е вистинска. Не сакајте ги човечки, како што тоа обично го прават родителите; Љубов во молитвата, љубов во Христа. Таа навистина има корист.

8 . Лекот и големата тајна на детскиот напредок е смирението.

Довербата во Бог дава апсолутна сигурност. Бог е сè. Не може да се каже јас сум се, ова го зајакнува егото. Бог сака да ги водиме децата кон понизност. Ниту ние, ниту децата нема да направиме ништо без понизност. Потребно е внимание кога се охрабруваат децата. Не треба да му велите на детето: „Ќе успееш, супер си, млад си, храбар си, совршен си!...“. На тој начин не му користиш на детето. Но, можете да му кажете да се моли. Кажи му: „Дете мое, даровите што ги имаш, Бог ти ги дал. Моли се Бог да ти даде сила да ги негувате и да успееш. Господ нека ти ја даде Својата благодат“. Ова е совршено. Во сите работи, оставете ги децата да научат да бараат Божја помош.

Пофалбата е штетна за децата.

9. Децата со постојани пофалби не се градат.

Тие стануваат себични и вообразени. Тие ќе сакаат цел живот да бидат постојано пофалени од сите, дури и ако ги лажат. За жал, денес сите научија да лажат и суетните го прифаќаат тоа, тоа е нивна храна. Кажи, макар и лага, макар и иронија“, велат тие. Господ не го сака тоа. Бог ја сака вистината. За жал, не секој го разбира ова и го прави сосема спротивното.

Деца, кога постојано ги фалите, без дискриминација, спротивното ги нервира. Нив ги разбранува мелницата на себичноста и, навикнати од детството на пофалбите на родителите и учителите, можеби ќе продолжат со писма, но која е користа? Во животот ќе излезат себични, а не христијани. Себичните луѓе никогаш не можат да бидат христијани.