Бог нè слуша и кога молчиме

 Бог нè слуша и кога молчиме

Бог не се грижи за местото. Бара само топлина на срцето и чистота на душата.

Да, и апостол Павле не се молел во храмот стоејќи или клекнат, туку во затвор легнат на грб, бидејќи нозете му биле прицврстени на штицата.

Затоа што, сепак, горливо се молеше, иако падна, и го урна затворот и ги затресе темелите, а чуварот беше привлечен кон вистинската вера со целото свое семејство (Дела 16:25-35).

Болниот Езекија, ниту стоеше, ниту клечеше, туку лежеше во кревет, молеше за исцеление од Бога, кој ја претскажа неговата смрт преку пророкот Исаија. И успеа со чистотата и топлината на своето срце да ја промени божествената одлука (4. Царевите 20:1-6).

Крадецот, пак, прикован на крстот, со неколку зборови го освоил царството небесно (Лука 23:42-43).

И Еремија во јамата со калта (Ерем. 38:6) и Даниел во јамата со ѕверовите (Дан. 6:16) и Јона во утробата на китот (Јон. 2:1-2), кога тие усрдно се молеле, ги отстраниле неволјите што ги снашле и Бог им помогнал.

„А што ќе кажам кога ќе се молам?“, ќе ме прашате. Ќе кажеш што кажала Хананејката од Евангелието. "Помилуј ме, Господи, Сине Давидов!" „Мојата ќерка ја мачи демон“ (Мат. 15:22). „Помилуј ме, Господи!“, ќе молиш и ти, „Душата ми ја мачи демон“. Затоа што гревот е голем демон. Опседнатиот е сожалуван, додека грешникот е осуден.

„Помилуј ме! Фразата е кратка. А сепак, станува океан на милосрдие, бидејќи таму каде што има милост, таму се сите добра. А кога сте надвор од црквата, тајно плачете: „Помилуј ме!“.

Викајте со вашата мисла, без да ги движите усните. Затоа што Бог нè слуша и кога молчиме. Не се бара толку местото колку начинот на молитва. И во бањата ако сте, молете се.

Каде и да сте, молете се. Целото создание е Божји храм. Дали вие самите сте Божји храм и барате место за молитва?

Свети Јован Златоуст