Мора да научиме да се будиме со Господ и да одиме во кревет со Него, да јадеме, да работиме и да одиме со Него.

 Мора да научиме да се будиме со Господ и да одиме во кревет со Него, да јадеме, да работиме и да одиме со Него.

Прашање:–  Што е најважно за духовниот живот на човекот?

Одговор:
- Да го зачуваме мирот во нашите срца.
Не дозволувајте овој мир да биде нарушен од која било причина. Во нашите срца мора да владее мир и тишина.
Состојбата на дигестивните духови се состои од хаотични помисли. Нашиот ум, сепак, мора да остане фокусиран, неподелен и трезен. Бог може да влезе само во ум кој е неподелен.

Заедно со одржувањето на мирот во срцето, практикувајте тишина пред Бога. Тоа значи постојано да бидеме свесни дека стоиме пред присуството на Господ и дека Тој постојано не гледа. Мора да научиме да се будиме со Господ и да одиме во кревет со Него, да јадеме, да работиме и да одиме со Него. Господ е сеприсутен во сè.

Можеме да го најдеме Божјото царство во нас. „Спушти се во твоето срце и таму ќе ја најдеш скалата што води во Царството Божјо“, вели Свети Исак Сирин.

Светата Библија нè учи дека „Царството Божјо е... правда и мир и радост во Светиот Дух“ (Рим. 14:17). Првиот чекор на патот кон заедницата со Бога е целосното давање на себеси Нему. После ова, Божјата енергија е таа што работи во нас.

Заедништвото со Бог значи дека Бог живее во нас и дека Неговата енергија работи во нас. Нашиот дух го облекува Бога и Тој владее со сите наши емоции, волја и ум. А ние сме како алатка во Неговите раце. Ги движи нашите помисли, желби и емоции и ги насочува нашите зборови и делата на нашите раце.

Старец Тадеј Витовнички