„Сите тргнаа по лош пат... (Пс. 52:4)“

 „Сите тргнаа по лош пат... (Пс. 52:4)“

„За жал, денешната генерација е злобна и изопачена, грешна и горда, чии деца, меѓу кои и јас, последниот од сите и најгрешниот од сите, скршија и станаа изопачени. Го бркаме смирението, го бркаме Бога, Кого со усни го славиме , но нашето срце е далеку од Него.

Затоа одиме по нерамни патишта, по стрмни падини, по валкани, нечисти места и патуваме во темнина, и мизерни патишта што Бог ги испраќа; Се грижиме за надворешниот човек за да го направиме да изгледа понизен, свет, а не за внатрешниот човек. Можеби има малку, ретки, скромни кои тешко се наоѓаат, но се скриени...

Седобриот и Семилостив Бог и нашиот Спасител, во Својата бескрајна добрина, знаејќи дека човечкиот ум лежи во злото, ни дал средство со кое може да се отстранат и малите и големите гревови: Тоа е покајание и исповед! 

А Бог е толку човекољубив што не му е толку жал што сме згрешиле, колку што му е жал што не се каеме. Да се ​​покаеме, возљубени, сега кога имаме време, зашто не го знаеме часот на смртта. Да се ​​покаеме и јасно и со скршено срце да ги исповедаме своите гревови, за да се помириме со Господ и да добиеме простување на нашите гревови и да го заслужиме нашето спасение“!!

Свети Филотеј Зервакос