Ако ти кажам…

 Ако ти кажам…

 Ако ти кажам, пости, многупати ми ја претставуваш болеста на телото како изговор.

 Ако ти кажам, дај им на сиромашните, велиш дека си сиромав и имаш деца да одгледуваш.

 Ако ти кажам да доаѓаш редовно на Литургијата,ми кажуваш, имам разни грижи.

Ако ви кажам, внимавајте на она што се зборува во Црквата и разберете ја длабочината на Божјите зборови, вие ми го претставувате недостигот на образование како изговор.

 Ако ти кажам, внимавај духовно да му помогнеш на брат ти, ти ми велиш дека не се потчинува кога го советувам, бидејќи многу пати сум му зборувал и тој ги презира моите зборови.

Се разбира, овие причини не се вистинити и сето тоа се млаки зборови...

Но, ако ти кажам, остави го гневот и прости му на брат ти, кој од овие изговори можеш да го искористиш?

Зашто мислам дека не можете да донесете како изговор ни телесни болести, ни сиромаштија, ни незнаење, ни вработување и грижа, ни ништо друго.

Затоа, од сите ваши гревови, овој грев ќе ви биде непростлив. Навистина, како ќе можете да ги кренете рацете кон Рајот? Како ќе го движите јазикот за да се молите? Како ќе се извинете?

Дури и ако Бог сака да ви ги прости гревовите, вие не Му дозволувате, бидејќи не му ги простувате гревовите на вашиот брат.

Зашто, ако ти самиот му се одмаздуваш и го нападнеш, било со зборови, било со слични однесувања или со пцовки, Бог повеќе нема да интервенира, бидејќи си ја зел Неговата казна. И не само што нема да интервенира, туку и ќе ве праша за причина, бидејќи вие се однесувавте навредливо кон Него.

Свети Јован Златоуст