Каде е Божјата правда?...

Каде е Божјата правда?

Извесен пустиник седеше надвор од својата ќелија, која беше високо на карпа и ја гледаше низ рамнината, реката надојдена. Тој ден врнеше пороен дожд, имаше спуштено многу вода, поради што беше однесен мостот што беше таму.

Во еден момент здогледува некој, кој имал потреба да ја премине реката. Го гледа како клекнува и се моли на Бога да му помогне да премине. Пред оваа глетка и пустиникот ги крена рацете кон небото и се помоли за него.

По долго време човекот станува, се прекрстува и влегува во реката, но реката го однела и конечно се удавил!

Пустиникот се шокираше! Долго време не можеше да си дојде на себе...

Зошто нашите молитви не беа услишени?, се чудеше тој.

По некое време друг човек доаѓа до реката, го направи својот Крст, влегува во реката и ја преминува!

 Пустиникот се зачуди!

Каде е Божјата правда?

Потоа клекнува и кажа:

Не станувам оттука, Господи, ако не ми кажеш зошто си мислел и постапил така!

Бог е добар и се смирува пред човечката слабост. Затоа му испрати ангел, да го просветли.

 Што правиш овде, старче? Зошто се молиш?

Станува збор за нешто што го видов и бев скандализиран, а тој му ги раскажа инцидентите што ги видел во реката.

Ангелот тогаш му кажал:

Оној што не се удавил, се молел и продолжувал да се моли. Тој што се удавил, се молел дури сега кога имал потреба. Не се молел, ниту би се молел во иднина.

На Бог не му се потсмеваат и не му се смеат. Кој се моли и се сеќава на Бога само во потреба, Бог не го слуша. Тој ги слуша оние кои секојдневно се молат и се во покајание.

Димитриос Панагопулос