Само така ќе дојде мир на душата

 Само така ќе дојде мир на душата . Треба да се стремите на секој начин да го одржувате душевниот мир и да не ве вознемируваат туѓите навреди.

За да го постигнете ова, треба со сите сили да се трудите да го задржите вашиот гнев и внимателно да ги чувате умот и срцето од несоодветни мисли и чувства.

Бог ставил во нас само еден гнев и една завист: против злите , против оној кој во почетокот го измамил човекот и го извадил од Рајот, против ѓаволот расипник. Ни беше заповедано да се бориме против злите духови на нечистотијата и страста, кои сеат нечисти и зли мисли во срцето.

Затоа, треба со смиреност да ги толерираме навредите што ни ги даваат другите и да се навикнеме да имаме таква духовна наклонетост, така што тие навреди не се насочени кон нас, туку кон другите.

Тоа што нечиј ум тоне во душата, а срцето му работи духовно е знак на мудра душа. Ништо не е подобро од мирот Христов . Во оваа и во секоја војна на духовите на темнината е исфрлена: ,,оти нашата борба не е против крвта и плотта, туку против началствата, против властите, против светските управители на темнината од овој век, против поднебесните духови на злобата,,  (Еф.6:12).

Тогаш благодатта Божја го засенува и тој е во мирна состојба. И од оваа мирна состојба преминува во друга, помирна. Мислиме на мирна држава кога човек има чиста совест. И помирно, кога умот во себе ја разгледува благодатта на Светиот Дух , според словото Божјо: и неговото место се создаде во мир.

Може ли некој да не се радува кога ќе го види сонцето со своите чувствителни очи? Но, колку повеќе се радува, кога неговиот ум со внатрешните очи го гледа Сонцето на правдата, Христос? Тогаш навистина се радува со ангелска радост.

За таа радост апостол Павле рекол: ,,нашето живеалиште е на небесата,, (Фил. 3:20).

Кога човекот оди во мирна состојба, тој во изобилство ги вкусува духовните дарови . Светите отци, кои беа во мирна состојба и беа засенети од Божествената благодат, живееја долго.

Кога човек е во мирна состојба, тој може да ги осветли другите со сопствената светлина . Меѓутоа, пред тоа, тој мора да ги повтори овие зборови на пророчицата Ана:  ,,зборови охоли да не излегуваат од устата ваша,, (1. Царевите 2:3) и зборовите Господови: ,,Лицемере, извади ја прво гредата од твоето око, па тогаш ќе видиш како да ја извадиш раската од окото на брата си,,  (Матеј 7:5).

Нашиот Господ Исус Христос им го остави овој мир како непроценливо богатство на Своите ученици пред својата смрт, велејќи: „ Мир ви оставам; мирот Свој ви го давам “ (Јован 14: 27). За овој мир апостолот вели: ,,и мирот Божји, што надвишува секој ум, ќе ги запази вашите срца и вашите мисли во Исуса Христа,, (Фил. 4,7).

Затоа мораме да ги осветиме сите наши мисли, желби и дела, за да го примиме Божјиот мир и секогаш да извикуваме со Црквата: ,,Господи! Ти ни даруваш мир, зашто и сите наши дела Ти ги уредуваш за нас,, (Исаија 26:12).

Свети Серафим Саровски