Како да реагирам кога ќе ми згрешат?...

 

   

Како да реагирам кога ќе ми згрешат?

 Тоа е неправда! Не можам да прифатам! Многупати сме слушнале слични зборови. Зборови на луѓе кои се задушени од вистината.

Можеби ние самите сме ја вкусиле горчливата чаша на ова судење. Неправдата, без разлика дали се прави во мали и безначајни работи или во важни и одлучувачки работи за текот на нашиот живот, создава во душата болка,тага и гнев.

Но, како треба да се соочиме со ова тешко време? Одговорот ќе ни го даде еден од најомилените Светители Свети Нектариј Егински 

Уште кога станал митрополит, се соочил со многу голем тест неговото неправедно прогонство од Александриската патријаршија. Голема неправда која можеше да ја поднесе само човек со светоста и духовноста на Свети Нектариј.

Злонамерните и љубоморни луѓе, бидејќи не можеле да поднесат да ја видат светоста на митрополитот Пентаполиски и љубовта што му ја покажал на целиот народ, го осудиле кај патријархот затоа што тој наводно го подбуцнувал народот и сакал да го избрка од престолот патријархот Софрониј.

Заговорниците не се двоумеле да додадат на своите клеветнички поплаки и алузии на наводни морални отстапувања (!) за да се постигне негово целосно истребување.

И навистина: Првично Светителот по патријаршиска наредба е сменет од функцијата патријаршиски намесник на Каиро, но му е дозволено ако сака да престојува во Патријаршијата и да служи под одредени ограничувања. Меѓутоа, за месец и половина со нов патријаршиски документ му се наредува да поднесе оставка и засекогаш да ја напушти Египетската земја.

Свети Нектариј залудно барал да се сретне со Александрискиот патријарх Софрониј и да се извини. Неговите непријатели биле добро организирани и спречиле таква средба за Патријархот да не се премисли.

Го обвинија и не му дозволија ни да се извини! Толку голема неправда...!

А Свети Нектариј? Како се справи со тоа? Самиот тој пишува подоцна: Ние... од духот на мирот што не послушавме да протестираме ... се потчинивме на неговата волја и заминавме од Египет, надевајќи се на правдата во оној ден кога Бог ќе сака

односно, тој се обиде со мирен дух да протестира, но откако не го послушаа, се потчини на волјата Божја и го напушти Египет надевајќи се на правда од Бога, кога Тој ќе судеше. Каков висок пример за достоинство и духовна надмоќ!

Забележителен е и односот што Светителот го покажал кон Софрониј, патријархот кој бил заведен од клеветите. Свети Нектариј никогаш не престанал да го почитува и да му се заблагодарува за сите добри работи што ги направил за него претходно.

Зачувани се писмата што Светиот му ги испратил од Грција и таму Светиот со големината на неговото смирение и простување.

Свети Нектариј дошол во Грција неназначен и неплатен. Наидуваше на страшни тешкотии и лишувања, особено во првиот период, но не престана да ја полага својата надеж во Бога. Тој му даде благодат и сила да го крене овој тежок Крст.

На 74-годишна возраст тешко се разболел и го напуштил овој свет. Меѓутоа, Свети Нектариј продолжува да учи многу генерации луѓе со својот Свет живот и Богопросветлено слово.

Безбројните чуда што се прават и во наше време, ја откриваат смиреноста што ја има пред Бога. Во 1961 година тој беше официјално признат од Вселенската патријаршија за Светител. 

И уште нешто: блажениот Александриски Патријарх Петрос во 1998 година, на официјална церемонија, во име на Александриската патријаршија му се извини на Светителот за неправедниот прогон. Праведноста и вистината уште еднаш заблескаа пред Бога и пред луѓето...

Па, како ќе се справиме со неправдите во нашите животи?

Со благост. Многу е важно да ја задржиме нашата присебност и смиреност кога ќе добиеме неправедна навреда. Да не одговараме на обвинувањата со обвинувања, ниту да враќаме навреди.

Одмаздата, дури и ако доаѓа од оправдан гнев и незадоволство, може да доведе до полоша штета. Напротив, кога не се однесуваме одмазднички кон оние кои ни грешат, туку со благост и неосудување, тогаш придонесуваме за одржување на мирот во нас и околу нас.

Со понизување д ури и кога ни прават неправда, да размислиме: Дали сум безгрешен во сè? Зарем не сум направил грешки и можеби сум згрешил или ги огорчив моите ближни?

Една древна поговорка вели: Во други не успеваме, а во други уживаме. Можеби страдаме за работи кои не се наша вина, но ние сме виновни за многу други работи! Ова не смееме да го заборавиме. Таквото гледиште ќе не држи понизни и ќе ни помогне полесно да ја прифатиме неправдата.

Големо оружје за справување со секоја неправда е трпението. Да бидеме трпеливи, препуштајќи му ја правдата на Праведниот Господ.

Оној што гледа сè, сигурно бдее над неправдата, ќе ѝ возврати на правдата и ќе го награди својот верен слуга за неговата трпеливост. Ова е она што Бог го бара од нас. Бидете трпеливи до крај. Но, кој ќе издржи до крај, тој ќе биде спасен (Матеј 10:22).

Кроткост, смирение, трпение. Ова е противотров за тешкото време на неправда. Затоа, кога ќе ни се нанесе неправда, да се потсетиме на овие Божествени доблести на кои се восхитувавме во примерот на Свети Нектариј.

Многу повеќе, да го приведеме во умот самиот Господ Исус Христос, кој додека беше совршен и безгрешен, ја прифати најголемата неправда на сите времиња. А сепак кој има потреба не се грижи за себе, а кој страда не се заканува (1. Пет. 2:23).

Тие Го распнаа и Тој го молеше Бога, Неговиот Отец да им прости... Тој е вечниот и ненадминат Модел. 

По молитвите на Свети Нектариј Егински Господи Исусе Христе помилуј не!