Кога критикуваш некој кој паднал, го критикуваш Господ...

 

 Кога критикуваш некој кој паднал, го критикуваш Господ...

Ако мразите макар и една личност, далеку сте од Царството Небесно!

Кога критикуваш паднат човек, го критикуваш Господ. Господ понизува и Господ воздигнува.

Пред Господа, човечките гревови се натрупани како морските камчиња. Но, нема грев надвор од покајанието. Ако сретнете убиец или блудница или пијаница, не обвинувајте го. Тие се Божји созданија, чии поводи Господ ги пуштил. Така тие се повикани самите да го најдат вистинскиот пат со покајание. Но, твојот поводник го држи Господ, и ако го пушти, ќе паднеш во полоша состојба и ќе бидеш уништен.

И ако Господ го дозволи падот, вие, кои го обвинувате човекот, обвинувајте го Самиот Бог, кој дозволил овој човек да падне во таква состојба. Ако овој човек, кој згреши, а вие го осудивте, плачеше ноќе и се покаја за својата грешка, Господ ќе рече: Јас, јас му простив! Ти, дали го виде ова?

 Колку мажите личат на жени! – прокоментираше еднаш Старецот, жално.

Да, отец Гаврил, колку е страшно! коментираше еден смеејќи се на негова проповед. А верниот народ Божји, слушајќи го, се разгневи.

Знаеш ли сега колку Господ беше лут поради ова? Што мислиш; Како си подобар од нив? Го кажав тоа со болка и се сожалив за нив, но ти се насмеа! Следниот пат не го повторувај...

Она што е лошо кај човекот е симптоматично. Не презирај никого, дури и ако гледаш колку се неморални, пијани и богохулни. И образот Божји постои во нив некаде, секако без да го сфатат тоа.. Нормално е непријателот да сака да ја извалка оваа слика. Воопшто не е лесно да се види ликот Божји во оние кои те срамат и се однесуваат со тебе како ѕверови. Но, треба уште повеќе да ги сожалувате затоа што нивната душа е деформирана, без можеби никогаш да може да се поправи, осудувајќи им ја душата на вечно страдање... Колку е тешко ова: Да се ​​љубат непријателите!

Некои велат: „Јас имам љубов“. Но, дали знаат што е љубов? Кој може да достигне љубов? Кажи ми што е љубов? Љубовта е долготрпелива,  љубовта не е љубоморна, љубовта не не е лута, не е злонамерна, не си го бара своето, не се провоцира, не брои зло не се радува на неправдата, ја фали вистината. Секогаш трпи, секогаш верува, секогаш се надева. Ова е вистинска љубов, тука е среќата на човекот. И секако најважно е љубовта, но уште поважно е како ја учиме оваа љубов. Ако не се понизиме, ништо нема да се случи. Мора да се одречеме од себе, од нашата волја, од нашето чувство дека сме грешници. Човекот мора да се стреми да ја достигне вистинската вера, да гради, да постигне вистинска љубов и живот. Себичноста е спротивна на љубовта. Егоистот не дава ништо. Се грижи само за себе, но и да ги добие сите богатства на светот, сепак нема да биде задоволен. А Јас, пак, ви велам: љубете го непријателите свои, благословувајте ги оние што ве колнат, правете им добро на оние што ве мразат и молете се за оние што ве навредуваат и гонат, за да бидете синови на вашиот Отец небесен; зашто Он го остава Своето сонце да грее над лошите и над добрите, и праќа дожд на праведните и на грешните.

 Оти, ако ги љубите оние што ве милуваат вас, каква ќе ви биде наградата? Зар не го прават тоа и митниците?

 И, ако ги поздравувате само браќата свои, што особено правите? Не постапуваат ли така и незнабошците? Но бидете совршени, како што е совршен вашиот Отец небесен (Мат.5:44-48)

Човек без љубов е како оваа стомна. И запомнете, деца мои, дека сите добри мисли доаѓаат од Господ. Ти, човеку, сам не можеш да направиш ништо добро.

Свети Гаврил Грузиски