Кој е виновен за страдањата?

 Кој е виновен за страдањата?

Тука лежи трагедијата на нашето време: од една страна човештвото му припишува одговорност на Бога за злата што го мачат светот, а од друга страна христијанинот почнува да го познава Бога, сакајќи сам да донесе одлука дали вината на крајот припаѓа на Него или во срцата на луѓето...

Не е доволно што молитвата доаѓа од нашите усни. Многу е важно да го сакаме Оној што го повикуваме.

Но, не можеме да ја почувствуваме оваа љубов ако механички ја повторуваме молитвата или дури и ако се концентрираме на себе. Ако не се трудиме со сите сили да ги држиме заповедите Господови, тогаш залудно го повикуваме Неговото име. Но Бог јасно ни кажува дека не треба да го изговараме Неговото име без сериозна причина (2. Мој. 20,7). Затоа, кога го повикуваме името Господово, мораме да бидеме свесни не само за присуството на живиот Бог, туку и за Неговата вистинска мудрост.

Сега, кога слушаме како Бог го обвинуваат за сите војни, неправди и сите проблеми што постојат во светот, со прашања од типот „како Бог го дозволил ова“ , повторно се случува токму спротивното: наместо човекот да се распне самиот, заедно со сите негови гревови, повторно го распнува Христос.

А сепак, благодарение на милостивиот Господ, човекот може да се ослободи од чувството на вина што му го создаваат неговите гревови. Тука лежи трагедијата на нашето време: од една страна човештвото му припишува одговорност на Бога за злата што го мачат светот, а од друга страна христијанинот почнува да го познава Бога, сакајќи сам да донесе одлука дали вината на крајот припаѓа на Него или во срцето на луѓето.

Свети Софрониј Сахаров